Είναι μάλλον γονιδιακό, δεν μπορούμε εύκολα να απαλλαγούμε από αυτό. Εκεί που νομίζει κάποιος πως ο ρεαλισμός έχει επικρατήσει του συναισθηματισμού, μια αφορμή είναι αρκετή να πυροδοτήσει ξανά το σύνδρομο του ομφαλού της γης.
Σε ένα μικρό -κι αποκομμένο εν πολλοίς- τόπο, είναι εύκολο να καλλιεργείται και να τροφοδοτείται η πεποίθηση πως είμαστε σημαντικοί, πως είμαστε ξεχωριστοί, ανώτεροι από άλλους λαούς, πως ο τόπος μας είναι ο καλύτερος.
Αποκομμένοι ωστόσο δεν είμαστε πια. Τόσο η τεχνολογία, όσο και η ευκολία στα ταξίδια, μας έχουν φέρει σε επαφή με πολλούς σημαντικούς κι ασήμαντους ανθρώπους και τόπους. Έχουμε δει πανέμορφες χώρες, προηγμένους τόπους, καινοτομίες, επιτεύγματα, καλύτερες και χειρότερες συνθήκες ζωής. Και δεν είμαστε παρά ένα μικρό μέρος του κόσμου αυτού. Μια κουκκίδα στον χάρτη αλληλένδετη -στα μεγάλα ζητήματα- με τις υπόλοιπες κουκίδες.
Παρόλα αυτά, ένα τηλεφώνημα του Μπάιντεν -για τον οποίο μέχρι προ τίνος διαβάζαμε πως σύγχισε τον Πούτιν με τον Ζελένσκι και την Καμάλα Χάρις με τον Τραμπ- ήταν αρκετό να πυροδοτήσει το ναρκισσισμό μας. Του την φέραμε του Ερντογάν… Τον πιάσαμε στον ύπνο… Κατατροπώσαμε την τουρκική διπλωματία… Ο Μπάιντεν μας υπολογίζει και θέλει να δει τον πρόεδρο μας… Ενισχύεται το περιφερειακό και διεθνές αποτύπωμα της χώρας μας…
Όλο αυτό κάθε άλλο παρά αυτοπεποίθηση φανερώνει. Πιο πολύ με το σύνδρομο του επαρχιώτη που τον καλέσανε στο πάρτι μοιάζει. Φυσικά κι έχει τη σημασία του. Και θα είχε μεγαλύτερη σημασία αν επιδεικνύαμε λίγη ψυχραιμία και δεν δείχναμε πως μας τρέξανε τα σάλια.
Κάναμε ιστορικές αναδρομές για να τονίσουμε τη σπανιότητα του να διαβεί Κύπριος πρόεδρος το κατώφλι του Λευκού Οίκου. Και μάθαμε πως ο Νίκος Χριστοδουλίδης είναι ο τρίτος Κύπριος πρόεδρος που δέχεται πρόσκληση κι ο πέμπτος που είχε συνάντηση με Αμερικανό πρόεδρο. Παραλείψαμε μόνο να πούμε πως δεν είχαμε δεκάδες προέδρους. Οκτώ ήταν όλοι κι όλοι.
Η Κύπρος έχει κάποτε χαρακτηριστεί, σε αγοραία γλώσσα, «πόρνη της Μεσογείου» κι αργότερα ως «ένα αβύθιστο αεροπλανοφόρο στην Ανατολική Μεσόγειο». Δυο διαφορετικές φράσεις αλλά με το ίδιο νόημα στην ουσία. Η γεωπολιτική θέση της Κύπρου της δίνει ιδιαίτερη αξία σε δύσκολους καιρούς στην περιοχή και εξαρτάται από την ηγεσία της πως θα αντιμετωπίσει τις προσκλήσεις και προκλήσεις. Ομφαλός της γης πάντως δεν είμαστε. Ένα πιόνι στην παγκόσμια σκακιέρα είμαστε και σήμερα οι παίκτες προσβλέπουν στο συγκεκριμένο πιόνι. Κι ο κυνισμός είναι πολλές φορές πιο ωφέλιμος από το συναισθηματισμό. Ειδικά για τα πιόνια.
Πηγή: https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1523747/to-sindromo-tou-omfalou-epanerchete/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου