To 2018, η Βρετανία αποφάσισε να φτιάξει στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων στη Ρουάντα. Η Κομισιόν τότε είχε αποφανθεί πως η δημιουργία «εξωτερικών κέντρων επιστροφής» εκτός της ΕΕ θα παραβίαζε τις διεθνείς συμβάσεις για τους πρόσφυγες. Πρόσφατα μάλιστα, η επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων Ιλβα Γιόχανσον δήλωσε πως η δημιουργία offshore κέντρων συνιστά «εξωτερική ανάθεση που δεν συνιστά μια ανθρώπινη και αξιοπρεπή μεταναστευτική πολιτική».
Όμως η χάρτα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν είναι ευαγγέλιο για την ΕΕ, ειδικά σήμερα που στο τιμόνι της Κομισιόν βρίσκεται η Φον ντερ Λάιεν η οποία με μια επιστολή της στους ηγέτες των «27» πρότεινε να κατασκευαστεί «ένα νέο νομικό πλαίσιο» προκειμένου να υιοθετηθεί επίσημα το μοντέλο Μελόνι, που περιλαμβάνει τη μεταφορά προσφύγων σε δύο στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Αλβανία, μετά από συμφωνία με τον Εντι Ράμα. Τα στρατόπεδα θα δέχονταν μόνο άνδρες ενώ τα γυναικόπαιδα θα παρέμεναν στην Ιταλία και προκειμένου να αποφευχθούν οι συνειρμοί με τις μεθόδους των Ες Ες, η συμφωνία υπογράμμιζε πως δεν θα χωριστούν οι οικογένειες!
Το Δικαστήριο της Ρώμης ακύρωσε τα σχέδια της ακροδεξιάς Μελόνι. «Η άρνηση επικύρωσης των κρατήσεων σε αλβανικές δομές και περιοχές… οφείλεται στην αδυναμία αναγνώρισης των κρατών προέλευσης των κρατουμένων ως ασφαλών χωρών», δήλωσε η πρόεδρος του δικαστηρίου Λουτσιάνα Σαντζιοβάνι, προσθέτοντας ότι οι μετανάστες είχαν ως εκ τούτου «δικαίωμα να μεταφερθούν στην Ιταλία».
Τι λέει ο Κυριάκος Μητσοτάκης για όλα αυτά;
Ο πρωθυπουργός κατά την καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε μετά τη λήξη των εργασιών της Συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες, εμφανίστηκε θετικός στα κέντρα κράτησης μεταναστών εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Συγκεκριμένα, ερωτηθείς εάν θα ήταν σύμφωνος με την εφαρμογή πανευρωπαϊκά του μοντέλου της συμφωνίας Ιταλίας- Αλβανίας, εφόσον άλλαζε η ευρωπαϊκή νομοθεσία, έκανε λόγο για «μία καινούργια ενδιαφέρουσα λύση» και δήλωσε «εγώ δεν την απέρριψα». Μάλιστα είπε με νόημα ότι «πρέπει να σκεφτούμε έξω από το κουτί».
Λίγο μετά όμως, εμφανίζεται σκεπτικός στη συνέντευξη που δίνει στους Financial Times εκφράζοντας την επιφύλαξή του αναφορικά με το κατά πόσο μπορεί να εφαρμοστεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο το μοντέλο που εφαρμόζει η Ιταλία με κέντρα υποδοχής μεταναστών σε άλλες χώρες, όπως η Αλβανία.
«Αν θέλεις να χτίσεις μεγάλο φράχτη, χρειάζεσαι και μια μεγάλη πόρτα», δήλωσε, επισημαίνοντας την έλλειψη εργατικού δυναμικού στην Ελλάδα και την Ευρώπη. «Ποιος θα μαζέψει τις ελιές μας; Είμαστε μια ήπειρος που συρρικνώνεται, και όλοι αναγνωρίζουμε ότι, για να διατηρήσουμε την παραγωγικότητά μας, χρειαζόμαστε εργατικά χέρια, ανειδίκευτα ή εξειδικευμένα».
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός εμφανίζεται σκεπτικός, όχι λόγω της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όχι εξαιτίας της αποτρόπαιας εικόνας της Ευρώπης του μεγαλύτερου εγκλήματος της εποχής μας, αλλά γιατί ανακάλυψε πως η έλλειψη εργατικού δυναμικού έχει χτυπήσει τις πόρτες της ελληνικής οικονομίας. Γι’αυτό εξάλλου έχουν συναφθεί ήδη 2 διακρατικές συμφωνίες με την Αίγυπτο και το Μπαγκλαντές για την εισαγωγή εργατικών χεριών στην Ελλάδα, ότι μια ακόμα βρίσκεται στα σκαριά με την Ινδία, ενώ διερευνώνται και οι περιπτώσεις της Γεωργίας, των Φιλιππίνων, του Βιετνάμ και της Αρμενίας.
Κάπως έτσι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, οι κατατρεγμένοι που αποκάλεσε η κυβέρνηση μέσω των ελεγχόμενων ΜΜΕ το 2020 «υβριδικό εχθρό», εμπροσθοφυλακή του υβριδικού πολέμου με τον οποίο απειλούσε η Τουρκία τη χώρα μας, σπέρνοντας την ξενοφοβία και τον ρατσισμό, έγιναν χρήσιμοι εργάτες για τις δουλειές που απαξιώνουν οι έχοντες αίμα ελληνικό!
Οι πρόσφυγες των οποίων η ζωή δεν κοστίζει απολύτως τίποτα για την κυβέρνηση αν αναλογιστεί κανείς το έγκλημα της Πύλου, την κατάσταση στα κέντρα κράτησης, τα pushbacks που έχουν εκθέσει τη χώρα διεθνώς, οφέλησαν πολλαπλώς την κυβέρνηση Μητσοτάκη αφού στην πλάτη τους έκανε ψηφοθηρία. Αυτά, πριν αρχίσουν να μαζεύουν οι αγρότες της ελιές και να διαμαρτύρονται οι οικογένειες της υψηλής κοινωνίας που δεν βρίσκουν φροντίστριες για τα σπίτια τους.
Ωστόσο ανοιχτό παραμένει το ερώτημα, πως θα λύσει τον γρίφο ο πρωθυπουργός αν αναγκαστεί κάποτε να συνεργαστεί όπως παραδέχεται ο Άδωνις Γεωργιάδης, με την ακροδεξιά Λατινοπούλου η οποία θέλει απελάσεις προσφύγων και εξορίες σε κλειστά ακατοίκητα νησιά. Μπορεί για την ώρα φιλικά του μέσα όπως η Καθημερινή, να της κάνουν το απαραίτητο λίφτινγκ με δημοσιεύματα που την αποκαλούν κολακευτικά «Μελόνι του Βαρδάρη», αλλά ποιος θα μαζεύει τις ελιές μας τελικά με εξόριστους τους πρόσφυγες στα ξερονήσια;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου