Τι βδομάδα κι αυτή… Αν όσα κατά καιρούς διαδραματίζονται δεν περιβάλλονταν από ανάλογη ελαφρότητα έως και φαιδρότητα, θα μπορούσε άνετα να πιστέψει κάποιος τη θεωρία που κυκλοφόρησε πως η απόδραση και η σύλληψη του ισοβίτη ήταν στημένη. Γιατί, ο κοινός νους δεν μπορεί να κατανοήσει πως μπορεί τόσο εύκολα να διαφύγει κάποιος της προσοχής εφτά ανθρώπων εντεταλμένων και εκπαιδευμένων να διαφυλάττουν την τάξη και την ασφάλεια στον τόπο. Ένας κοινός νους δεν μπορεί να κατανοήσει πως γίνεται ένα άτομο που χαρακτηρίζεται ως υψηλού κινδύνου, εξ ου και στην έξοδο του συνοδευόταν από εφτά άτομα, να παραβρίσκεται σε πάρτι με 23 καλεσμένους. Το καλύτερο όμως και ακόμα πιο δυσνόητο ήταν το φινάλε. Ένα φινάλε που δικαίως προκαλεί τον κοινό νου να πλάσει άλλες εκδοχές.
Πως είναι δυνατόν ένας δραπέτης να επιλέξει μια από τις πιο κοσμικές περιοχές για να κρυφτεί; Να αλλάξει απλά φανέλα, να φορέσει καπελάκι και να τριγυρνά στην παραλία και στο περίπτερο ανάμεσα στα πλήθη, ενώ η φωτογραφία του ήταν παντού; Μετά τη θεαματική απόδραση του βρήκε, λέει, στην παραλία ένα αλλοδαπό και του ζήτησε να τον φιλοξενήσει. Κι αυτός, χωρίς να τον γνωρίζει, δέχτηκε με προθυμία, αλλά όταν κατάλαβε ποιος ήταν, τον κάρφωσε στην αστυνομία.
Εξωφρενικό ακούγεται αλλά ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις. Μπορεί το σκηνικό όπως έχει περιγράφει να είναι απόλυτα αληθινό, να μην κρύβεται τίποτα πίσω από αυτό. Το να ψάχνουμε άλλες εξηγήσεις σημαίνει πως πιστώνουμε τον ισοβίτη με περισσότερη εξυπνάδα από όση ίσως διαθέτει.
Η απόδραση του ισοβίτη για να πάει στην Κολομβία και πιο πολύ η σύλληψη του στην παραλιακή της Λεμεσού, είναι το ίδιο εξωφρενική με πολλά άλλα που είναι στην επικαιρότητα. Είναι μήπως λιγότερο εξωφρενικά όσα συνέβησαν στη Μονή Αββακούμ; Και κει που νομίζαμε πως θα μπει ένα τέλος στην ιστορία αυτή οι καθαιρεθέντες μοναχοί υψώνουν τα λάβαρα του αγώνα και ετοιμάζονται να ανεγείρουν μοναστήρι στο οποίο δεν θα υπάρχει παγκάρι και ταυτόχρονα θα γράψουν βιβλίο με τίτλο «Εκκλησία – Το κράτος μαφία της Κύπρου» (δεν διευκρίνισαν αν θα προσφέρεται δωρεάν στους πιστούς).
Είναι μήπως λιγότερο εξωφρενικά από όσα ακολούθησαν την παύση του Οδυσσέα Μιχαηλίδη; Τα οποία τελικά δεν ήταν τίποτα για τον πρόεδρο. Ήξερε τι έκανε, αλλά δεν έκρινε πως χρειαζόταν να παρέμβει με οποιονδήποτε τρόπο μην μας χαλάσει το πάρτι.
Τίποτα το περίεργο, λοιπόν, δεν υπάρχει στην απόδραση του ισοβίτη. Ήθελε απλά να πάρει αέρα, όπως είπε. Άκουσε πως η Λεμεσός είναι μια spectacular πόλη και θέλησε να τη δει από κοντά. Πάμε για άλλα.
Πηγή: https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1514640/sti-chora-tis-fedrotitas/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου