Της Μαρίνας Οικονομίδου
Την προηγούμενη Πέμπτη οι πολίτες παρακολουθούσαν το ξέσπασμα της πρόεδρου της Βουλής Αννίτας Δημητρίου σε ζωντανή μετάδοση. Μιλούσε για εξευτελισμό του σώματος και καλούσε τους παρόντες βουλευτές να ψηφίσουν συγκεκριμένο νόμο για να τελειώνουν «με τα λίγα αποθέματα υπομονής» που τους είχαν εναπομείνει. Η κα Δημητρίου είχε προφανώς δίκαιο να δυσφορεί για το ότι βουλευτές απουσίαζαν χωρίς λόγο από την Ολομέλεια. Όμως αυτό που η πρόεδρος της Βουλής παραγνώριζε επιμελώς ήταν πως η ίδια αποτελούσε σημαντικό μέρος του προβλήματος. Όχι μόνο γιατί δεν ήξερε το Σύνταγμα. Ούτε γιατί η ίδια επέμεινε και οδήγησε τελικώς –παρά τις εκκλήσεις άλλων βουλευτών για διακοπή ή αναβολή– το σώμα σε μία συνταγματική εκτροπή, γιατί όπως είπε «έγινε και στο παρελθόν». Αλλά και γιατί σύροντας το όλο θέμα για ώρα, κατσαδιάζοντας τους παρόντες βουλευτές μέσω συναισθηματικών εξάρσεων δεν αντιλαμβανόταν πως η ίδια με τη συμπεριφορά της ενίσχυε τον εξευτελισμό του θεσμού που ηγείται.
Είδαμε πολλά τα τελευταία χρόνια που οδήγησαν στην απαξίωση και τον εξευτελισμό του θεσμού. Να καταψηφίζουν νομοσχέδια και να τα υπερψηφίζουν μετά τα μεσάνυχτα εμπλουτίζοντας τα με γελοίες τροπολογίες. Να διαβάζουν ώς τη σελίδα 63 και μετά να καταγγέλλουν ότι παραπλανήθηκαν. Είδαμε λοιπόν και το να οδηγούνται σε συνταγματική εκτροπή, γιατί «τι πειράζει να είναι 37 οι βουλευτές, έγινε και στο παρελθόν». Τους είδαμε όμως και προχτές, μετά το χαστούκι που έφαγαν από την κοινωνία να κατακεραυνώνουν τις τράπεζες και τελικά βολικά να απέχουν από την ψηφοφορία για τη φορολογία των υπερκερδών των τραπεζών. Χωρίς να έχουν το θάρρος της γνώμης τους να στηρίξουν τη θέση τους. Είτε καταψηφίζοντας, είτε υπερψηφίζοντας την εν λόγω πρόταση. Και με ανέξοδο λαϊκισμό να εμπαίζουν εκ του ασφαλούς τους πολίτες. Είδαμε να καταψηφίζουν την αύξηση του επιδόματος τοκετού. Για να μην το λαμβάνουν οι μετανάστες που ζουν στην Κύπρο!
Η ανάκτηση της εμπιστοσύνης των πολιτών στο πολιτικό σύστημα είναι δύσκολο άθλημα. Δεν θα γίνει μέσω θυμωμένων βίντεο, μιας χιλιοπαιγμένης και κακής παράστασης για να γίνουν κάποιοι viral. Γίνεται όταν το πολιτικό σύστημα αποδείξει πως δεν είναι φαιδρό. Πως οι πολιτικές του θέσεις και αποφάσεις έχουν ως στόχο τη διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος. Και όχι μιας ελίτ που μένει αδιάβροχη και ασύδοτη. Την ευκαιρία να αποδείξουν ότι λειτουργούν με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, ότι σκέφτονται αξιοκρατικά, ότι μελετούν τι ψηφίζουν την είχαν στην τελευταία Ολομέλεια. Αντ’ αυτού, ενώ ο πρόεδρος του ΑΠΟΕΛ Πρόδρομος Πετρίδης αναχωρούσε από την Κύπρο με αυτάρεσκη πολυτέλεια, οι πολίτες έβλεπαν τη Βουλή να βάζει πλάτη σε ομάδες, περιλαμβανομένης και της δικής του, που χρωστούν στο κράτος και δεν πληρώνουν. Έχοντας μάλιστα στο πλευρό του τον τέως πρόεδρο του ΔΗΣΥ, ο οποίος, ενώ υποστηρίζει πως διέσωσε την οικονομία, απουσίαζε από μία κρίσιμη για την οικονομία –όπως έλεγε ο ΔΗΣΥ– συνεδρία.
Η Βουλή ψήφισε νόμο που αυξάνει τον φόρο του στοιχήματος από 3% σε 4,5%, με στόχο τα έσοδα να καταλήγουν στις οφειλές των ποδοσφαιρικών ομάδων προς το Τμήμα Φορολογίας. Η Βουλή επισφράγιζε με την ψήφο της την ασυδοσία αυτών των επιχειρηματιών και εμπέδωνε στην κοινωνία πως επικρατούν δύο παράλληλοι κόσμοι. Ο ένας των απλών πολιτών που πληρώνουν κάθε μήνα τα χρέη τους, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που απαιτείται να πληρώνουν τις κοινωνικές τους ασφαλίσεις. Και μιας ελίτ που ολοένα και αποθρασύνεται. Με την ανοχή του ίδιου του πολιτικού συστήματος.
Οι ομάδες αυτές είναι πλέον εταιρείες. Συγκεκριμένες εταιρείες ξελάσπωσε η Βουλή. Εταιρείες που ενώ το κράτος έκανε σχέδια εξόφλησης των χρεών τους όλο αυτό το διάστημα, κάποιοι εξ αυτών δεν πλήρωσαν ούτε μία δόση. Αυξάνοντας τα χρέη τους και προχωρώντας μάλιστα σε πολυδάπανες μεταγραφές. Γιατί αποθρασύνθηκαν; Γιατί γνωρίζουν πως το πολιτικό σύστημα, φοβούμενο την αντίδραση των φιλάθλων δεν θα τους αγγίξει. Γιατί θεωρούν πως το πολιτικό σύστημα είναι εκεί για να τους υπηρετεί, τροφοδοτώντας την αλαζονεία και αμετροέπειά τους.
Δεν είναι όλοι οι βουλευτές λαϊκιστές. Δεν είναι όλοι οι βουλευτές ανεπαρκείς. Ούτε όλοι μη σοβαροί. Όμως αυτοί όφειλαν να δώσουν ένα τέρμα σε αυτή την κατάντια. Υπάρχουν βουλευτές, υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που όχι μόνο δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους αλλά ο λαϊκισμός τους αποτελεί το καύσιμο στην οργή της κοινωνίας. Συμπαρασύροντας μαζί τους όλο το πολιτικό σύστημα και τους θεσμούς. Και προετοιμάζοντάς μας ότι αυτό που ζούμε σήμερα δεν είναι η τελευταία πράξη του φιάσκο. Αλλά ότι δυστυχώς υπάρχει και πιο κάτω από αυτό.
Πηγή: https://www.kathimerini.com.cy/gr/apopseis/arthrografia/marina-oikonomidoy/1-anoigontas-tin-koyrtina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου