Όπως ανέφερα και στο ρεπορτάζ, το δημοτικό σχολείο Κάμπου, ξεχωρίζει για την ιδιαιτερότητά του ως το μοναδικό μονοδιδάσκαλο σχολείο στην Κύπρο, με μόνο μια εκπαιδευτικό και δύο παιδιά – ένα 10χρονο κορίτσι στη Δ΄ τάξη και ένα 9χρονο αγόρι στη Γ΄ τάξη.
«Κάποιοι επισκέπτες, μας χαρακτηρίζουν ως ένα μαγικό σχολείο», μου είπε η δασκάλα Χριστιάνα Χριστοφόρου, μια από τις γυναίκες που το Δίκτυο Κοινωνικής Στήριξης Ορεινών Περιοχών, τίμησε στην εκδήλωση της 4ης Δεκεμβρίου 2024. «Δεν είμαι σίγουρη – πρόσθεσε – αν μπορώ να υποστηρίξω αυτό τον χαρακτηρισμό, αλλά το σχολείο μου είναι σίγουρα ξεχωριστό. Στοχεύουμε στα ίδια μαθησιακά αποτελέσματα με τα άλλα σχολεία της Κύπρου, χρησιμοποιώντας τα ίδια διδακτικά εγχειρίδια, αλλά έχουμε καταφέρει να κάνουμε την εμπειρία της μάθησης, πιο παιγνιώδη, συναρπαστική, αλλά και πολύ ουσιαστική. Αυτό επιτεύχθηκε, κυρίως μέσα από τη διαμόρφωση μιας κουλτούρας ανοικτού σχολείου, εξωστρέφειας και συνεργασίας, που βοηθά τα παιδιά να αποκτήσουν γνώσεις και να αναπτύξουν ουσιώδεις δεξιότητες και στάσεις, όπως η κριτική σκέψη, η δημιουργικότητα, η συνεργασία, η επίλυση προβλημάτων, η αυτορρύθμιση της μάθησης, οι μεταγνωστικές δεξιότητες, η επικοινωνία, οι ψηφιακές δεξιότητες και η ενεργός πολιτότητα. Θα ήθελα να είμαι για τα παιδιά, έστω και στο ελάχιστο, αυτό που ο Νίκος Καζαντζάκης ορίζει ως τον ιδανικό δάσκαλο: μια γέφυρα που τα βοηθά να ανακαλύψουν τη μοναδικότητά τους και να τη μοιραστούν με τους άλλους, που τα διδάσκει πώς να αναπτύξουν την ικανότητά τους να μαθαίνουν.
Πιστεύω πως η ουσία της παιδείας, είναι αυτό ακριβώς. Θα ήθελα πολύ να κρατήσουν για πάντα οι μαθητές μου από μένα, την πεποίθηση ότι αν στη ζωή προσανατολιζόμαστε μόνο σε ό,τι είναι αυθεντικό και γεμίζει τη ψυχή μας χαρά και αν ονειρευόμαστε και επιμένουμε χωρίς όρια, τότε μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα. Αυτό συνοψίζεται καταπληκτικά σε δύο φράσεις από δύο αγαπημένα μου βιβλία: Η πρώτη φράση, από τον «Μικρό Πρίγκιπα» του Σαιντ Εξυπερύ: «Το ουσιαστικό είναι αόρατο στο μάτι και μόνο με την καρδιά μπορεί κανείς να δει καθαρά». Και η δεύτερη φράση, από την «Αναφορά στον Γκρέκο» του Νίκου Καζαντζάκη: «Φτάσε όπου δεν μπορείς». Ο δρόμος αυτός δεν είναι ο πιο εύκολος, αλλά μπορεί να κάνει τον κόσμο μας καλύτερο, απαλλαγμένο από στερεότυπα και περιορισμούς που εμποδίζουν την ατομική ανάπτυξη και ισότητα, οδηγώντας μας στο φως, στην πραγματική ευτυχία και πληρότητα».
Πηγή: https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1538131/ftase-opou-den-boris/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου