Νάντια Δαλκυριάδου: «Υπάρχουν σήμερα πιστοί και αφοσιωμένοι αγωνιστές»

 ΑΠΟ ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ Τεταρτη 18 Δεκεμβριου 2024

Η «Εντολή» της Διδώς Σωτηρίου, παρουσιάζεται για πρώτη φορά επί σκηνής στο θέατρο «Nous – Creative Space» (Τροίας 34, Αθήνα).

Το βιβλίο της Δ. Σωτηρίου βασίζεται σε αυτοβιογραφικό υλικό και έχει ως κεντρικό θέμα τη σύλληψη, τις δύο δίκες και την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη με την κατηγορία της κατασκοπείας. Εξι αυτόπτες μάρτυρες της ιστορίας μάς μεταφέρουν στην ταραγμένη εποχή.

Η Νάντια Δαλκυριάδου, η σκηνοθέτης της παράστασης, μιλά στον Ημεροδρόμο (συνέντευξη στον Παναγιώτη Κολέλη) 

Νάντια Δαλκυριάδου: «Υπάρχουν σήμερα πιστοί και αφοσιωμένοι αγωνιστές»

«Υπάρχουν άνθρωποι που μας λένε ότι μετά την παράσταση μιλούσαν για ώρες για το θέμα κι άλλοι ότι με αφορμή την παράσταση έψαξαν, διάβασαν, ξανάνοιξαν βιβλία», σημειώνει η σκηνοθέτρια Νάντια Δαλκυριάδου που έχει πραγματοποιήσει τη σκηνοθεσία και τη θεατρική διασκευή στο έργο «Εντολή» της Διδώς Σωτηρίου, ένα έργο που έχει στο επίκεντρο τη σύλληψη, τις δύο δίκες και την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη με την κατηγορία της κατασκοπείας. Ας δούμε τι μας είπε στη συνέντευξη που ακολουθεί:

Έχετε πραγματοποιήσει τη σκηνοθεσία και τη θεατρική διασκευή στο έργο «Εντολή» της Διδώς Σωτηρίου που παίζεται στο θέατρο Nous – Creative space. Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο έργο; Τι έχει να πει στο σήμερα; Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσει στους θεατές;

Επέλεξα το κείμενο με γνώμονα το δικό μου ενδιαφέρον και τις δικές μου ανησυχίες. Η «Εντολή» είναι ένα βιβλίο που με συγκλόνισε, με κινητοποίησε και με συγκίνησε. Όχι μόνο για την προσωπικότητα και τον αγώνα του Μπελογιάννη, αλλά για τον αγώνα, την αφοσίωση και τη δυναμική μιας ολόκληρης γενιάς. Και με τη σκέψη αυτή ανεβαίνει η παράσταση. Όχι με σκοπό να περάσουμε ένα συγκεκριμένο μήνυμα, αλλά για να θυμηθούμε, να δυναμώσουμε, να ξαναδιαβάσουμε, να ξανακούσουμε τι έχει να πει αυτή γενιά, αυτοί οι νεκροί, αυτοί οι αγώνες.

Η παράσταση έχει ως κεντρικό θέμα τη σύλληψη, τις δύο δίκες και την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη με την κατηγορία της κατασκοπείας. Πώς έχει ανταποκριθεί μέχρι τώρα το κοινό στο συγκεκριμένο έργο; Υπάρχουν αντιδράσεις που σας έχουν συγκινήσει ιδιαίτερα;

Η ανταπόκριση νομίζω είναι θερμή, οι παραστάσεις συνεχίζονται και ο κόσμος πληθαίνει… Υπάρχει μια ζωντανή συζήτηση σε σχέση με την πορεία των δυο δικών, με τις εκτελέσεις και με τη συνολική διαχείριση της υπόθεσης. Υπάρχουν άνθρωποι που μας λένε ότι μετά την παράσταση μιλούσαν για ώρες για το θέμα κι άλλοι ότι με αφορμή την παράσταση έψαξαν, διάβασαν, ξανάνοιξαν βιβλία. Μια πολύ συγκινητική αντίδραση ήταν, όταν σε μια παράσταση, μετά την ανάγνωση της επιστολής του Πλουμπίδη ένα μέρος του κοινού χειροκρότησε αυθόρμητα, σε μια πολύ φορτισμένη σκηνή.. 

Η παράσταση πραγματεύεται έννοιες όπως η αντίσταση, η δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη και ο αγώνας για έναν καλύτερο κόσμο. Ποιες αξίες θεωρείτε πως λείπουν από την κοινωνία μας σήμερα;

Δεν πιστεύω πως λείπουν οι αξίες, είμαι αισιόδοξη ίσως, αλλά ελπίζω και βλέπω ότι δεν έχουν χαθεί όλα. Απλώς πιστεύω ότι θολώνουν το τοπίο η ηττοπάθεια, η υποχώρηση, η ανάγκη για ασφάλεια, η μοναξιά. Είναι ένας αγώνας συνεχής η επιβίωση και δεν φαίνεται αυτή τη στιγμή να κερδίζει το δίκιο και η αξιοκρατία.

Υπάρχουν σύγχρονοι Μπελογιάννηδες; Κι αν ναι, ποιοι είναι αυτοί; Αξίζει να παλεύεις (ή και να πεθαίνεις) σήμερα για τις ιδέες σου; Τι διδάσκει η στάση του Μπελογιάννη τους ανθρώπους στις μέρες μας;

Δεν ξέρω αν υπάρχουν σύγχρονοι Μπελογιάννηδες η ιστορία θα μας το πει αυτό, σίγουρα πάντως υπάρχουν πιστοί και αφοσιωμένοι αγωνιστές. Και αν φύγουμε από τα σύνορα της Ελλάδας και δούμε τι συμβαίνει σε όλο τον κόσμο, διαπιστώνουμε ότι και αξίζει και παλεύουν και πεθαίνουν άνθρωποι για τις ιδέες τους. Ελπίζω η στάση του Μπελογιάννη να εμπνέει τους ανθρώπους, να λειτουργεί έστω σαν μια υπενθύμιση ότι υπάρχει φως, ότι υπάρχει ελπίδα, να τους δίνει κουράγιο και μαχητικότητα.

Ως σκηνοθέτρια, ποια θεωρείτε ότι είναι η δική σας «εντολή» απέναντι στο κοινό και την τέχνη σας;

Δεν θα το έλεγα «εντολή», αλλά η δική μου δέσμευση απέναντι στο κοινό, στην τέχνη και σε κάθε δουλειά, είναι να κάνω αυτό που θέλει η καρδιά και η συνείδησή μου.

Ζούμε σε έναν κόσμο που φλέγεται, με απανωτές κρίσεις και πολλές πολεμικές εστίες ζωντανές. Εσάς τι σας ανησυχεί περισσότερο γύρω μας; Πώς επηρεάζει αυτό τη θεατρική σας ματιά;

Έχουμε αρχίσει να μιλάμε, μεταξύ αστείου και σοβαρού, για τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ποιος ξέρει, ίσως για να τον ξορκίσουμε, ίσως για να το συνηθίσουμε. Με ανησυχεί ότι όλα είναι ρευστά και εύθραυστα, ότι βλέπουμε τον ανθρώπινο πόνο στην τηλεόραση και στα social media να περνάει από μπροστά μας, ότι έχουμε συνηθίσει το άδικο, την απάτη, την επίθεση και προχωράμε συνηθίζοντας την ήττα, σε όλα τα επίπεδα. Νιώθω πως είμαστε μια κοινωνία κακοποιημένων ανθρώπων, που έχουμε χάσει την πίστη στο δίκιο. Αυτά όλα,  θέλω να πιστεύω πως επηρεάζουν και τις επιλογές και τη ματιά μου στο θέατρο.

***

Θέατρο «Nous – Creative Space» (Τροίας 34, Αθήνα).

Συντελεστές: Διασκευή – σκηνοθεσία – δραματουργία: Νάντια Δαλκυριάδου. Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Απατσίδου. Β’ βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Παναγιωτακοπούλου. Σκηνικά – κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα. Βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου: Μυρτώ Σταματοπούλου. Φωτισμοί: Γιώργος Ψυχράμης. Επιμέλεια κίνησης και χορογραφία: Μαρίνα Μαυρογένη. Βοηθός χορογράφου: Μαριάννα Σολωμονίδου. Μουσική επιμέλεια και σύνθεση: Οδυσσέας Γκάλλιος. Σχεδιασμός αφίσας: Στέφανος Μιχαηλίδης. Φωτογραφίες: Αγάπη Καλογιάννη.

Παίζουν: Ξένια Αλεξίου, Ειρήνη Αμπουμόγλι, Αρης Μπαταγιάννης, Σταύρος Μόσχης, Ηρα Ρόκου / Δώρα Χάγιου (διπλή διανομή), Δημήτρης Χατζημιχαηλίδης.

Πηγή:      https://www.imerodromos.gr/nantia-dalkyriadoy-yparchoyn-simera-pistoi-kai-afosiomenoi-agonistes/