Μέχρι πριν λίγες μέρες, παρόλο που ο Ντόναλντ Τραμπ βρισκόταν ενώπιον της Δικαιοσύνης, οι ψηφοφόροι αυτόν ήθελαν πρόεδρο. Οι δημοσκοπήσεις του έδιναν την πρωτιά. Είτε γιατί οι ψηφοφόροι θεωρούσαν πως ο ανθυποψήφιος του είναι τόσο χάλια που όποιον και να βάλεις απέναντι του θα ψηφίσουν αυτόν, είτε γιατί οι κατηγορίες (σύμφωνα πάντα με την κρίση των ψηφοφόρων) δεν είναι σοβαρές, είτε η δίκη είναι στημένη από το σύστημα εναντίον του, είτε γιατί δεν τους ενδιαφέρει το θέμα, αρκεί κάποιος να καταφέρει να τους πείσει πως θα κάνει την καθημερινότητα τους καλύτερη. Κι αυτή η προσέγγιση προφανώς δεν θα αλλάξει κατά πολύ μετά την καταδίκη του.
Μια δημοσκόπηση του ABC News (πριν την απόφαση του δικαστηρίου) διαπίστωσε ότι 80% των υποστηρικτών του Τραμπ σίγουρα θα έμεναν μαζί του όποια κι αν ήταν η ετυμηγορία, το 16% θα επανεξετάσει και μόλις το 4% δήλωσε ότι θα απέσυρε την υποστήριξή του σε περίπτωση καταδίκης. Με αυτά τα αποτελέσματα κανένας δεν μπορεί να προβλέψει την έκβαση των αμερικανικών εκλογών αφού η καταδίκη του δημιουργεί ταυτόχρονα ένα αντίστροφο -από ότι θα έλεγε η λογική- αποτέλεσμα συσπειρώνοντας τους φανατικούς οπαδούς του που θέλουν να πιστεύουν ότι το σύστημα της χώρας πολέμησε «άδικα» τον Τραμπ. Σε αυτό βοηθά και το γεγονός πως η παραποίηση επιχειρηματικών αρχείων, στην πολιτεία της Νέα Υόρκης, αποτελεί πλημμέλημα. Για να αναδειχθεί σε κακούργημα, όπως έγινε, χρειάστηκε να πειστούν οι ένορκοι ότι ο Τραμπ το έκανε με σκοπό να διαπράξει άλλο έγκλημα. Και για να γίνει αυτό συνέβαλε η νομική στρατηγική. Οπόταν δεν είναι δύσκολο, ειδικά σε μια εποχή που υπάρχει ένα κοινό έτοιμο να δεχτεί μία θεωρία συνωμοσίας και να τα βάλει –τάχα- με το σύστημα. Θα ήταν όμως αλλιώς τα πράγματα αν οι κατηγορίες που αντιμετώπιζε ο Τραμπ ήταν διαφορετικές; Ίσως όχι, λόγω ακριβώς αυτού του κοινού που δύσκολα μεταπείθεται με λογικά επιχειρήματα. Το είδαμε να συμβαίνει στην πανδημία και το βλέπουμε να συμβαίνει σε κάθε θέμα: από την κλιματική αλλαγή μέχρι το διαγωνισμό τραγουδιού της Γιουροβίζιον. Ενώ ζούμε ήδη τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, είναι πολλοί που αμφισβητούν την ύπαρξη της. Η σκόνη που μας πλακώνει κάθε τρείς και λίγο είναι αποτέλεσμα τεχνητών παραγόντων. Μας ψεκάζουν για να μας ελέγχουν. Στη Γιουροβίζιον επικράτησε το τραγούδι ενός non binary στα πλαίσια μιας διεθνούς συνωμοσίας για κατάργηση των φύλων.
Με το κλίμα που έχει διαμορφωθεί, είναι εύκολο να κατευθύνει κάποιος τα πλήθη προς όποια κατεύθυνση θέλει. Κυρίως σε κατευθύνσεις που υπονοούν πως είναι αντισυστημικές.
Πηγή: https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1474613/sto-mialo-ton-psifoforon/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου