Ερευνώντας από περιέργεια τα παλαιά μας επιτεύγματα [για να τα συγκρίνω με τα σημερινά] διάβασα στην εφημερίδα Κυπριακός Τύπος, Μάιος του 1937, τα πιο κάτω: «Κατά πληροφορίας παραχωρηθείσας εις ημάς υπό του ενταύθα Γραφείου Γεωργίας κατεστράφησαν μέχρι τούδε περί τας 6,200 οκάδες ακρίδες»…
Τότε ένα από τα μεγάλα επιτεύγματα μας ήταν ο επιτυχής οργανωμένος πόλεμος ενάντια στις ακρίδες που αποτελούσαν ένα κοινό, επικίνδυνο και ορατό εχθρό. Η αποικιοκρατική κυβέρνηση σωστά δημιούργησε κέντρα καταστροφής ακριδών σε όλες τις επαρχίες, ο λαός ενημερώθηκε και όλοι μαζί κατάφεραν να τις εξολοθρεύσουμε. Ανάσαναν οι γεωργοί της Μεσαορίας και γλύτωσαν οι σοδειές. Τότε, το σιτάρι ήταν στο κέντρο της ζωής και επιβίωσης του μικρού νησιού της ανατολικής Μεσογείου.
Από τότε πέρασε σχεδόν ένας αιώνας. Oι ακρίδες έφυγαν, ενώ το σιτάρι δεν αποτελεί πια το κέντρο της ζωής μας. Στο μεσοδιάστημα άλλαξαν οι προτεραιότητες, στοχεύσαμε ψηλά, ποθήσαμε μέχρι θανάτου τη μητέρα πατρίδα, διώξαμε κακήν κακώς τους Άγγλους [και το πλήρωσαν τα αμούστακα παλικάρια του τόπου] που έδιωξαν τις ακρίδες και άφησαν κληρονομιά το Προεδρικό, το Κτηματολόγιο, τους δρόμους και έσωσαν τα δάση μας, γίναμε ανεξάρτητο κράτος με εγγυητές και σύνταγμα δικοινοτικό, ψηφίσαμε Μακάριο και ξερό ψωμί, φέραμε τον Γρίβα και χάσαμε το μισό νησί.
Τον 21ο αιώνα τα επιτεύγματά μας, που έπρεπε κυρίως να άπτονται του δημοσίου συμφέροντος μεταλλάχτηκαν, έγιναν πολυεπίπεδα, συνήθως ανησυχητικά, κυρίως φαιδρά και εικονικά ή και παραπλανητικά. Σίγουρα υπάρχουν τα αναμφίβολα επιτεύγματα όπως η ένταξη ολάκερου του νησιού στην ΕΕ και η σωτήρια επιβολή των ευρωπαϊκών νόμων υπεράνω των ημετέρων [αν ήταν βέβαια από το χέρι μας θα προσπαθούσαμε να εντάξουμε στην ΕΕ σίγουρα μόνο τον νότο]!
Στα αδιαμφησβήτητα και σημαντικά σίγουρα εντάσσεται το αναγκαίο ΓΕΣΥ για τον ταλαιπωρημένο λαό, η συμπερίληψη της νήσου στο ευρωπαϊκό σχέδιο Νατούρα [δαμαί ήβραμε τρόπο να το παραμερίσουμε εκεί που ενοχλούσε] και κυρίως η μέχρι τούδε διάσωση του Τροόδους που είναι ακόμη πράσινο λόγω επάρκειας πτητικών μέσων! Επίτευγμα της Δημοκρατίας ήταν σίγουρα και η κερδοφόρα πώληση ευρωπαϊκών διαβατηρίων και η πολιτογράφηση σημαντικών παγκοσμίων προσωπικοτήτων ακεραίου χαρακτήρα με αντάλλαγμα την αξιοποίηση φθηνών και εγκαταλελειμμένων παραλιακών τεμαχίων!
Δεν ξεχνάμε το υπέροχο και επιτυχημένο τουριστικό μας προϊόν, αυτό και αν είναι επίτευγμα, που σέβεται απόλυτα το περιβάλλον, τον χαρακτήρα, τη λαϊκή παράδοση, και τα ήθη και τα έθιμα του τόπου! Επίτευγμα γιγαντιαίο η παγκόσμια αναγνώριση του ελληνοκυπριακού χαλουμιού με τις σταθερά καθορισμένες ποσότητες των διαφόρων εγχωρίων γαλάτων! Δεν ξεχνάμε τα λίζα της Γεροσκήπου, την πίσσα την παφίτικην, τα κιοφτέρκα και τους σουτζούκους και κυρίως τα τσιαττιστά και τα λευκαρίτικα που έχουν ενταχθεί επιτυχώς στον κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουνέσκο!
Στον κατάλογο αυτό δεν συγκαταλέγεται η τσιπόπιττα του Λευκονοίκου, ούτε η πολιτιστική κληρονομιά της πρωτεύουσας Λευκωσίας, ούτε και αυτή της υπέρλαμπρης Αμμοχώστου γιατί εν κατεχόμενα και στενάζουν κάτω από την μπότα της αδιαλλαξίας της Τουρκίας και του Αττίλα… Στενάζει και η λίμνη των Κουκλιών [η χαβούζα των Βαρωσιωτών], γιατί ούτε αυτή μπορεί να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή συνθήκη του Ραμσάρ, άλλο ένα σημαντικό μας επίτευγμα, γιατί είναι και αυτή κατεχόμενη, άρα έννεν δική μας.
Πονοκέφαλο και έντονες ισχιαλγίες και ιλίγγους προκαλεί η συμπαθέστατη κατά τα άλλα Κολομβιανή κυρία Ολγκίν, που μας γνώρισε και μας άκουσε, με αποτέλεσμα να είναι pending ως επίτευγμα της ημετέρας κυβέρνησης γιατί περιμένουμε με αγωνία να μάθουμε τι έγραψε για μας στην έκθεσή της στον Γενικό Γραμματέα!
Επίτευγμα καθοριστικό και υπερκομματικό, λένε, είναι το γεγονός ότι διαφυλάξαμε για 50 χρόνια επαρκώς την Κυπριακή Δημοκρατία! Το ψάχνω το επαρκώς, ετυμολογικά, κοινωνικά, ψυχολογικά, να καταλάβω τι θέλουν να πουν. Αλήθεια, υπάρχει άνθρωπος στο νησί που πιστεύει ότι όλα αυτά τα χρόνια κάναμε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για να επανενώσουμε τον τόπο μας;
Για πενήντα τόσα χρόνια κρυβόμαστε πίσω από την αδιαλλαξία και την υπεροψία της Τουρκίας, χάσαμε την εμπιστοσύνη των καλύτερων μας συμμάχων, φλερτάρουμε και μιτσοκαμούμεν δεξιά και αριστερά, πέρκι κάποιος γυρίσει να μας δει, αρνούμενοι ν’ αντιμετωπίσουμε τις ραγδαίες αλλαγές που συμβαίνουν γύρω μας! Κρατάμε ερμητικά κλειστά τα μάτια και τα αυτιά μας στις ευκαιρίες που μας δόθηκαν και μας δίνονται. Μισοδότζι αποφάσεις στο πολιτικό, το ενεργειακό, το περιβαλλοντικό, το εκπαιδευτικό, σήμερα έτσι αύριο γιουβέτσι, πασανάκατοι οι θεσμοί, ένα κράτος χωρίς υποδομές στέρεες για να προσφέρει την απαραίτητη ασφάλεια στους πολίτες του.
Παραμένουμε ακλόνητοι και αδιάλλακτοι ως λαός, στις αρχές και αξίες του ελληνισμού και της ορθοδοξίας… Με χαρακτηριστικό παράδειγμα τους κάθε λογής Αββακούμ, τη δοξασμένη Αμάλθεια ως επίτευγμα συμπόνοιας και ευαισθησίας του κυπριακού λαού προς τον Παλαιστινιακό λαό [ενώ μιτσοκαμούμε του Νετανιάχου] που αφενός κέρδισε τους επαίνους του πλανητάρχη και αφετέρου και εισέπραξε την απειλή του Νασράλα! Τους μετανάστες και τις γυναίκες και τα παιδιά που βρέθηκαν στη νεκρή ζώνη τους αφήσαμε νηστικούς και διψασμένους σε σκηνές κάτω από 45 βαθμούς και τα βάλαμε βέβαια με τα Ηνωμένα Έθνη…
Η κατακλείδα, που όπως ο μαϊντανός πάει με όλα, είναι το τελευταίο μας επίτευγμα: Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι μέρος του προβλήματος, αλλά μέρος της λύσης!
Καλές βουτιές φίλοι και φίλες… για να ξεχάσουμε…
Ελεύθερα, 23.6.2024
Πηγή: https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1482717/peri-akridon-ke-epitevgmaton/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου