Την Τετάρτη, 5 Ιουνίου, «γιορτάσαμε» την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος με θερμοκρασία 44ο. Στην Κύπρο μπορούμε να πούμε πως λίγο έως πολύ είμαστε συνηθισμένοι. Το φαινόμενο όμως δεν εντοπίζεται στην Κύπρο. Όλος ο πλανήτης καίγεται. Κι όταν δεν καίγεται πλημμυρίζει. Ο Μάιος ήταν ο 12ος συνεχόμενος μήνας κατά τον οποίο παρατηρήθηκαν στη Γη θερμοκρασίες ρεκόρ. Οι συνολικές θερμοκρασίες παγκοσμίως είναι 1,52ο C πάνω από τους ιστορικούς μέσους όρους και κατά 1,63ο C υψηλότερη από τα προβιομηχανικά επίπεδα. Το όριο του 1,50ο C, που είχαν θέσει οι επιστήμονες ως απειλή για τη ζωή στον πλανήτη, έχει ξεπεραστεί.
«Παίζουμε ρωσική ρουλέτα με τον πλανήτη μας», δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες «Χρειαζόμαστε μια ράμπα εξόδου από τον αυτοκινητόδρομο προς την κλιματική κόλαση. Τον έλεγχο του οχήματος εμείς τον έχουμε. Η μάχη για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό θα κερδηθεί ή θα χαθεί τη δεκαετία που διανύουμε υπό το βλέμμα των σημερινών παγκόσμιων ηγετών» (και βλέποντας ποιοι είναι και ποιες οι προτεραιότητες τους δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε πολλά, λέμε εμείς).
Στην Ινδία η θερμοκρασία τούτες τις μέρες ξεπέρασε τους 50ο προκαλώντας εκατοντάδες θανάτους από θερμοπληξία, ενώ άλλα τμήματα της χώρας αντιμετώπισαν καταστροφικές πλημμύρες. Στη Φιλανδία καταγράφεται παρατεταμένη ψηλή θερμοκρασία. Στη Σικελία έχει κηρυχθεί έκτακτη ανάγκη και το νερό μοιράζεται με δελτίο. Στη Βαρκελώνη σκέφτονται να μεταφέρουν νερό με πλοία. Η απειλή πυρκαγιών σε χώρες της νότιας Ευρώπης είναι προ των πυλών. Το 40% της γης απειλείται με ερημοποίηση, βοσκοτόπια ξηραίνονται, ζώα πεθαίνουν, η γεωργία απειλείται, το οικοσύστημα καταρρέει… Μελέτη του Ινστιτούτου Potsdam Institute for Climate Impact Research (PIK) στη Γερμανία επισημαίνει ότι η άνοδος της θερμοκρασίας ενδέχεται να μειώσει, ως το 2050, το 17% του παγκόσμιου ΑΕΠ, ποσό που ανέρχεται στο ποσό των 38 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως, ενώ οι πολιτικές προστασίας του κλίματος θα κόστιζαν πολύ λιγότερο.
Ιδιαίτερα ζοφερό προδιαγράφεται το μέλλον για την περιοχή της Μεσογείου η οποία απειλείται από ξηρασία. Το παράδειγμα της Σικελίας θα μπορούσε να ήταν διδακτικό και για μας, γιατί εκτός από το φαινόμενο του θερμοκηπίου, υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες που προκαλούν τη ξηρασία. Η Σικελία έχει αποστραγγίσει το 95% των υγροτόπων της για τη μετατροπή τους σε αστική ή αγροτική γη (αν μας λέει κάτι αυτό). Περιβαλλοντολόγοι και ακτιβιστές επισημαίνουν ότι η λύση δεν είναι κι άλλο τσιμέντο, ενώ παράλληλα απαιτούνται νέοι τρόποι καλλιέργειας και σκέψης για τη χρήση του νερού. Θα πρέπει να δοθεί και πάλι ο πρώτος λόγος στη φύση με την αποκατάσταση της. GenerationRestoration, μας ονομάζει ο ΟΗΕ. Εμείς ωστόσο συνεχίζουμε να κτίζουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου