Ο τέως πλανητάρχης (ο οποίος φιλοδοξεί να είναι κι ο επόμενος) κρίθηκε από τη Δικαιοσύνη της χώρας του ένοχος σε 34 κατηγορίες που αντιμετώπιζε για παραποίηση επίσημων εγγράφων με στόχο την παραπλάνηση των αρχών.
Στο Περού εξετάζεται η δίωξη της εν ενεργεία προέδρου, Ντίνα Μπολουάρτε στο πλαίσιο της υπόθεσης που έχει βαφτιστεί «Rolex-gate». Η υπόθεση ξεκίνησε όταν η πρόεδρος εμφανίστηκε με ακριβά αδήλωτα ρολόγια, γεγονός που οδήγησε σε έρευνα από την οποία προέκυψαν αδήλωτα ακριβά κοσμήματα και τραπεζικές καταθέσεις, που οδηγούν σε υποψία παράνομου πλουτισμού. Ο δε αδελφός της ερευνάται ως επικεφαλής δικτύου που διόριζε αξιωματούχους έναντι δωροδοκιών, επωφελούμενος από την εξουσία της αδελφής του.
Το 2018 η ισπανική κυβέρνηση υπό την πρωθυπουργία του Μαριάνο Ραχόι κατέρρευσε υπό το βάρος σκανδάλου για ξέπλυμα χρήματος, μίζες και φοροδιαφυγή. Ο άλλοτε πρόεδρος της Γαλλίας, κυκλοφορεί με βραχιολάκι κατάδικου, ο Μπόρις Τζόνσον της Αγγλίας παραιτήθηκε υπό το βάρος σωρείας σκανδάλων (μέχρι και για ανακαίνιση της πρωθυπουργικής κατοικίας με λεφτά διαπλεκόμενου ιδιώτη), ο γιος της Θάτσερ έκανε λαθρεμπόριο όπλων, στην Τσεχία το 2021 ο δισεκατομμυριούχος πρωθυπουργός, Αντρέι Μπάμπις, αναγκάστηκε σε παραίτηση για οικειοποίηση ευρωπαϊκών κονδυλίων προς όφελος δικών του εταιριών, σε ασιατικές και αφρικανικές χώρες -Ινδονησία, Φιλιππίνες, Νιγηρία, Ζαΐρ- τα σκάνδαλα των ηγετών εις βάρος των λαών τους μετρούνταν πάντα σε δισεκατομμύρια, ενώ σε χώρες της Λατινικής Αμερικής η διαφθορά ανάμεσα στους πολιτικούς θεωρείται δεδομένη. Ενδεικτικό όλων αυτών είναι και το περιεχόμενο των Panama Papers, σύμφωνα με τα οποία πίσω από διάφορες ύποπτες εταιρείες κρύβονταν 140 –τουλάχιστον- πολιτικοί και δημόσιοι αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένων 12 ηγετών κυβερνήσεων. Τα δικά μας είναι (περίπου) γνωστά: Ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας εξετάζεται από την Αρχή κατά της διαφθοράς κι ο πρώην πρόεδρος της Βουλής από το Δικαστήριο.
Και το ερώτημα που προκύπτει είναι: Όλοι αυτοί ήταν πάντοτε ευάλωτοι στη διαφθορά ή η εξουσία έχει τόσους πολλούς πειρασμούς που είναι δύσκολο να αντισταθούν;
Αν και δεν μπορεί να αποτελεί παρηγορά, το φαινόμενο προφανώς δεν είναι καινούργιο. Το περιέγραψε το 1896 ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στους «Έμπορους των Εθνών»: «Η αργία εγέννησε την πενίαν. Η πενία έτεκεν την πείναν. Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν. Η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν. Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν. Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν. Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου»!
Στον Χένρι Κίσινγκερ δε, αποδίδεται η φράση: «Οι διεφθαρμένοι πολιτικοί είναι δυσφήμιση για το υπόλοιπο 10%..».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου