ΤΑ ΑΝΘΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ
Γράφει η Ανθή Ερμογένους
Φίλος μου αρχιτέκτονας με λινά πουκάμισα, μοκασίνια, YSL γυαλιά ηλίου, χωρίς κράνος, πάνω στο ποδήλατο, διασχίζει το κέντρο της πόλης καθημερινά. Φίλη μου μεταφράστρια με πλισέ γυαλιστές φούστες πάνω στο ποδήλατο, διασχίζει το κέντρο της πόλης καθημερινά. Κανείς τους δεν σταματήθηκε ποτέ από την αστυνομία, για κανένα κράνος, κανένα ενδεχόμενο παρανομίας. Η αστυνομία σταματά τον ντελιβερά.
Αστυνομικές πριμαντόνες κάνουν face control. Έχουν ένα άψογα καταρτισμένο σχήμα στο μυαλό τους, για το ποιος κουβαλά προφίλ εγκληματία. Οι αστυνομικοί, χωρίς περιττές διαπιστώσεις και εξηγήσεις -δεν στις χρωστούν άλλωστε- σκορπούν το μήνυμα. Μια αστυνομία που φιλτράρει επιλεκτικά τις συλλήψεις της, φαντάζομαι πώς πετά τη σκούφια της για τους εθνοκαθαριστές «ρόκολους» της κοινωνίας που δέρνουν μέχρι τελικής πτώσης, μαυριδερούς ντελιβεράδες στη Λεμεσό μέρα νύχτα τις τελευταίες εβδομάδες.
Όσο αστυνομικέ, ο φίλος μου ο τρέντι αρχιτέκτονας, περνά χωρίς να τον σταματάς, γιατί καραδοκείς για τον ντελιβερά, σουλουπώνεις εργαστήρια ρατσιστικών εγκλημάτων. Παράγωγα χρυσαυγιτών. Που αυτόκλητοι, αποφάσισαν να σισταρίσουν το «μεταναστευτικό». Μιμούμενοι σε – και προσπερνόντας σε σε μεθόδους. Σε βολεύουν γιατί δεν λερώνεις χέρια. They get the dirty job done.
Η σιωπηλή κατάνυξη της αστυνομίας για τους κουκουλοφόρους εθνοκαθαριστές και η ανορεξία εντοπισμού και τιμωρίας τους, δεν είναι μεγάλο κουίζ. Έχει πολιτική αύρα. Don’t hate the player, hate the game.
Πριν λίγο καιρό ο δήμος Λεμεσού διοργάνωσε μια ποδηλασία στις γειτονιές της πόλης. Την ποδηλασία συνόδευαν αστυνομικοί. Όπως ήταν αναπόφευκτο, συναντήσαμε στους δρόμους των συνοικιών και ντελιβεράδες με ποδήλατα ηλεκτρικά να είναι καθοδόν για παράδοση καφέδων. Μαυριδερά παιδιά νόμιμα, που έκαναν τη δουλειά τους, τα είδαμε να οδηγούν με τρομοκρατημένο ύφος και τρεμάμενα τιμόνια στη θέα των περιπολικών, και έμεναν πίσω, ή, έστριβαν από αλλού, για να μην τους πίασει το μάτι της αστυνομίας.
Επειδή δεν τους φτάνει ο κίνδυνος των δρόμων καθημερινά, πρέπει να τους δημιουργήσουμε κρίσεις πανικού πριν να πάνε στη δουλειά τους, και όσο την κάνουν, για το αν θα τους σταματά να τους ξεφτιλίζει η αστυνομία. Και επειδή δεν τους έφτανε η αστυνομία με τις προκαταλήψεις της, δεν τους φτάνει που δίνουν με τρεμάμενα χέρια τα χαρτιά τους, δεν τους φτάνει που ζουν σαν ταπεινωμένοι άνθρωποι σε όλη τη εξοστρακισμένη μακριά από πατρίδες ζωή τους, πλέον φοβούνται να μην συναντήσουν και κουκουλοφόρες αγορίνες που αποφάσισαν κοινωνική αυτοδικία στο «μεταναστευτικό» με ρόπαλα και μαχαίρια. Θρέψαμε τον εφιάλτη.
Για την αστυνομία δεν είναι σημαντικό έγκλημα να κυκλοφορούν κουκουλοφόροι που δέρνουν, μαχαιρώνουν και ρίχνουν στο έδαφος δια ροπάλων ντελιβεράδες. Για την αστυνομία το πάθος θα εκφράζεται, μόνο στην εκστρατεία να σταματούν ντελιβεράδες. Να δημιουργούν προπαίδεια, να φέρουν επίταξη, να εκκολάπτουν και άλλους που θα σηκώνονται τα ρουθούνια τους όποτε περνά ηλεκτρικό ποδήλατο μετανάστη με σουβλάκια στο κουτί. Να κανονίζουν μαζί τις ληξιαρχικές πράξεις όσων θα μας κάνουν ντελίβερι.
Όσο οι αστυνομικοί παίζουν τους ανήξερους και σαλιαρίζουν με αλήτες ή βγάλαν τις χλωρίνες να κάνουν bleach τα λευκαντικά ιδεώδη, θα ζούμε καρέ καρέ ένα νεόκοπο μοντέλο ναζισμού να αναγεννάται με νομοτέλεια. Τα εξώγαμα μιας σελίδας εγκληματικής για την ιστορία του πλανήτη, φανερώθηκαν στις γειτονιές της Λεμεσού. Δεν είναι κοινωνικά άγνωστοι. Οι μπρουτάλ αγορίνες της εθνοκάθαρσης που στήνουν καρτέρι στις γειτονιές της Λεμεσού και κτυπούν μέχρι τελικής πτώσης ντελιβεράδες, ξέρουμε ποιοι είναι και ποιες είναι οι κλώσες τους. Από ποια σύνολα πορώνονται και ταϊζονται (σανό) να μεγαλώσουν. Όσο η αστική ηλιθιότητα τους δικαιολογεί, θα κινδυνεύουν άνθρωποι να δολοφονούνται στις γειτονιές μας. Ή θα αποσχιστούμε, ή θα χειροκροτούμε τις εκστρατείες δολοφονίας σαν άψογοι bystanders.
Η προσκόλληση στο αφήγημα του μεταναστευτικού για εκείνους που τους ψελλίζουν άλλοθι, δηλώνει -καταρχήν- άγνοια στην οικονομία της Κύπρου, εκείνης που αυτήν τη στιγμή κρατούν οι μετανάστες. Ο ολοκληρωτισμός του μηδενισμού δείχνει την παντελή αμορφωσιά και αμπαλατοσύνη για το πώς λειτουργεί η Κύπρος και πόσο χρήσιμοι είναι οι ξένοι αυτοί στην αλυσίδα. Δεν θα πιάσω την κοινωνική αντιφα προσέγγιση, είναι κοινωνικά αισθητήρια άγνωστα για τον κάθε αμόρφωτο που αποζητά αποδιοπομπαίους. Όποιος φοβάται τις λέξεις να πάει να κοιμηθεί.
Δυστυχώς όμως οι φωνές αυτές, φτάνουν και περισσεύουν για για να γίνονται πλέον οι δολοφονικές εκστρατείες στις γειτονιές μας, φαινόμενο καθημερινό. Η κοινωνική ομερτά φανερώνει πως ήρθε εύκολα η εξοικείωση με αυτήν την τερατογένεση και αυτή είναι μία συνθήκη που δεν δικαιούμαστε να αθωώσουμε.
Μια ανατομία που η ίδια η αστυνομία τη διαμόρφωσε, το θέλει δεν το θέλει. Κακέκτυπα σε πιο αγριεμένη εκδοχή. Το κάθε παλιόπαιδο έγινε δηλαδή σήμερα, ο άψογος συμπαίκτης της αστυνομίας; Παράνομο παράρτημα της που με έγκλημα προσπαθεί να μας πείσει ότι σωφρονίζει το «έγκλημα»;
Αγαπητή αστυνομία, όπως λέει η φίλη μου η Βιτάλη: «δημιουργείς προκάτ παραστρατήματα – και εμπειρία μεταφράζεις το φρικιό σου».
Πηγή: https://limassoltoday.com.cy/stiles/ta-anthi-tou-kakou/oi-broutal-agorines-tis-ethnokatharsi/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου