Μετά το πολύωρο ανεμοδάρσιμο και την πτώση των δέντρων, κοιτάμε τα ψηλά πεύκα και τα άλλα μεγάλα δέντρα των αστικών περιοχών με τρόμο. Φταίνε όμως τα δέντρα; Δέντρα που είχαν φυτευτεί πριν δεκαετίες σε περιοχές χωρίς πολλά κτίσματα, χωρίς πεζοδρόμια, χωρίς πολλή μπετόν και άσφαλτο. Κι ύστερα ήρθανε όλα αυτά και έθαψαν τις ρίζες τους, χωρίς να τους αφήνουν πολλά περιθώρια για να αναπνέουν ή να απορροφούν νερό. Κι ύστερα ήρθε η ξηρασία, τα παρατεταμένα 40άρια, αποτελειώνοντας δέντρα που επιβίωναν για μισό ή ακόμα και ένα αιώνα σκιάζοντας σπίτια μιας άλλης εποχής. Κι ύστερα μας πλάκωσαν. Πλάκωσαν αυτοκίνητα, έπεσαν πάνω σε ηλεκτρικά σύρματα, σκορπίζοντας φόβο.
Ναι, ήτανε πολλά τα μποφόρ. Ακραίοι άνεμοι, όπως τα υπόλοιπα ακραία καιρικά φαινόμενα. Αν δει όμως κάποιος το εσωτερικό των κορμών των τεράστιων δέντρων που δεν άντεξαν τον αέρα της Κυριακής, θα διαπιστώσει πως ήταν ήδη σχεδόν νεκρά. Θύματα της κλιματικής αλλαγής κι όχι εχθροί του ανθρώπου με τον οποίο συμβίωναν αρμονικά για χρόνια.
Σε περιοχές όπως αυτήν του Αγίου Αντρέα στη Λευκωσία που χαρακτηριζόταν (και χαρακτηρίζεται ακόμα παρόλες τις απώλειες) από ψηλά δέντρα και κήπους, τα αποτελέσματα της ξηρασίας είναι εμφανή. Τα δέντρα που κατέπεσαν την Κυριακή δεν είναι τα πρώτα. Είχαν προηγηθεί αρκετά άλλα που είχαν ξηραθεί και αποκόπηκαν κατόπιν σχετικής άδειας. Με άλλα λόγια, ήδη ζούμε τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής, έστω κι αν προτιμάμε να πιστεύουμε πως μπόρα είναι και θα περάσει. Την μια μπόρα διαδέχεται η άλλη και όλες είναι πλέον ακραίες. Οι βροχές, οι αέρηδες, η ζέστη…
Η περιοχή της Μεσογείου κατατάσσεται από τους επιστήμονες στις χώρες που θα πληγούν περισσότερο. «Στη Μεσόγειο, η ζέστη και η ξηρασία θα γίνουν εντονότερες», προειδοποιεί –ανάμεσα σ’ άλλους- ο Μάικλ Οπενχάιμερ, ένας από τους πρώτους επιστήμονες που μίλησαν για την κλιματική αλλαγή. «Το νέο μοτίβο του κλίματος, λέει σε συνέντευξη του στο Βήμα (17/11) θα μεταφράζεται σε ισχυρές βροχοπτώσεις και πλημμύρες που θα εμφανίζονται διαδοχικά σε περιόδους ξηρασίας και οι οποίες με βάση τις υπάρχουσες υποδομές που δημιουργήθηκαν πριν από δεκαετίες, όταν τα δεδομένα του κλίματος ήταν πολύ διαφορετικά, θα είναι μη διαχειρίσιμες. Οι χώρες της Μεσογείου πρέπει να λάβουν άμεσα αποφάσεις για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, αλλά πιο άμεσα θα πρέπει να λάβουν αποφάσεις για το πως θα μπορέσουν να προφυλάξουν τους πληθυσμούς τους, από τις καταστροφές που θα έρθουν, μέσω της δημιουργίας κατάλληλων υποδομών. Κάτι τέτοιο μπορεί να σημαίνει κόστος, όμως μακροπρόθεσμα θα είναι πολύ πιο χαμηλό από ότι η διαχείριση των καταστροφών», επισημαίνει ο Οπενχάιμερ.
Και εμείς τι κάνουμε; Συνεχίζουμε να κτίζουμε και να τσιμεντώνουμε. Κι ύστερα μας φταίνε τα δέντρα.
Πηγή: https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1532256/ftene-arage-ta-dentra/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου