Το επάγγελμα του μέλλοντος

 ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ      16-11-2024

Την περασμένη εβδομάδα σε μια παρέα ηγέρθη το ερώτημα κατά πόσο είναι ορθό να κατευθύνει το κράτος τους νέους του σε θέματα σπουδών. Αν και κατά βάθος όλοι συμφωνούσαν, ο μεγάλος βαθμός αβεβαιότητας και η ταχύτητα με την οποία αλλάζουν οι ανάγκες της αγοράς μάς έκαναν όλους επιφυλακτικούς.

«Πριν μερικά χρόνια παρακαλούσαμε τους νέους να σπουδάσουν αναλυτές δεδομένων (data analysts) και πριν προλάβουν να αποφοιτήσουν ήρθε η τεχνητή νοημοσύνη και πιθανόν σε λίγα χρόνια θα αντικαταστήσει όλες αυτές τις θέσεις», ήταν το επιχείρημα κάποιου για να αναδείξει το πρόβλημα που μπορεί να προκαλέσει η παροχή κινήτρων και κατεύθυνσης.

Χωρίς να εισέρχομαι στην ουσία των πιο πάνω (έχω τις αμφιβολίες μου), μπορώ όμως, έστω και αν δεν θέλω, να δώσω μια σίγουρη συμβουλή επαγγελματικού προσανατολισμού. Σπουδάστε ή στείλτε τα παιδιά σας να σπουδάσουν λειτουργοί συμμόρφωσης (compliance officers). Για οποιοδήποτε θέμα. Η πρόβλεψή μου, βλέποντας τη συμπεριφορά όσων καθορίζουν πολιτικές αλλά και των επαγγελματιών των επηρεαζόμενων τομέων, είναι ότι οδηγούμαστε σε μια περίοδο που οι πιο ακριβοπληρωμένοι και περιζήτητοι επαγγελματίες θα είναι αυτοί που θα παπαγαλίζουν τους αμέτρητους κανόνες και θα τικάρουν κουτούθκια, επιβεβαιώνοντας τη συμμόρφωση με αμέτρητους, συνεχώς μεταβαλλόμενους και πολλές φορές ακατανόητους κανόνες. Κανόνες που στο τέλος θα εμποδίζουν αντί να ενισχύουν την οικονομία.

Δυστυχώς, τη μάχη του ρυθμιστικού περιβάλλοντος μεταξύ των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου την κέρδισαν οι ΗΠΑ. Όχι μόνο την κέρδισαν, αλλά κατάφεραν να αμερικανοποιήσουν και τους Βρετανούς.

Τα βρετανικά επαγγελματικά Σώματα διαχρονικά διέπονταν από «ποιητικούς» κανόνες. Δηλαδή, καθορίζονταν απλές βασικές αρχές και το κάθε μέλος επαγγελματικού συλλόγου αναλάμβανε πλήρως την προσωπική ευθύνη να συμμορφωθεί με τις εκάστες απαιτήσεις και αρχές. Στις ΗΠΑ επέλεξαν μια άλλη οδό. Την οδό όπου ο ρυθμιστής δημιουργεί συνεχώς κανόνες για να καθιστά παράνομη κάθε επαγγελματική πράξη την οποία θεωρούσε «ανεπιθύμητη». Αν και έχει κάποια λογική, αυτή η προσέγγιση στο τέλος θα καταστεί καταστροφική, για δύο λόγους:

Ο πρώτος, γιατί ο επαγγελματίας πάντα θα ψάχνει και θα βρίσκει συμπεριφορές/πρακτικές που δεν απαγορεύονται (άρα επιτρέπονται) και επειδή θα βρίσκεται ένα βήμα μπροστά γιατί θα έχει περισσότερο κίνητρο, η αποτελεσματικότητα των ρυθμιστών/εποπτών θα είναι πάντα περιορισμένη.

Ο δεύτερος αφορά αυτό που τόνισα στην αρχή του άρθρου. Με την πάροδο του χρόνο θα γεμίσουν όλα τα επαγγέλματα κανονισμούς. Οι κανονισμοί θα χρειαστούν ειδικούς να τους εφαρμόζουν, ειδικούς να τους γράφουν και ειδικούς να εποπτεύουν την εφαρμογή τους. Μετά θα έχουμε ειδικούς για να αποφεύγουν, και πάλι από την αρχή. Με απλά λόγια, θα έχουμε ειδικούς που θα κερδίζουν πολλά και θα έχουν κάθε κίνητρο να στηρίξουν την αύξηση των κανόνων. Στο τέλος θα αναλώνουμε περισσότερο χρόνο και πόρους να πιστοποιούμε το χρώμα του παγωτού τριαντάφυλλο, απ' ό,τι για να παράγουμε και να απολαμβάνουμε το ίδιο το παγωτό.

Δυστυχώς, το όλο σύστημα έχει εγκλωβιστεί σε έναν φαύλο κύκλο όπου οι νέοι κανόνες, διαδικασίες και μηχανισμοί γεννούν νέους. Δυστυχώς, δεν γνωρίζω ποια είναι η λύση και δεν είμαι αισιόδοξος γι’ αυτήν. Γι' αυτόν τον απλό λόγο σπουδάστε το επάγγελμα του μέλλοντος, του λειτουργού συμμόρφωσης. Όλοι θα σας έχουν ανάγκη και κανένας δεν θα αντιλαμβάνεται τι πραγματικά κάνετε. Με απλά λόγια, θα χρυσοπληρώνεστε για να ττικκάρετε κουτούθκια.

* Οι απόψεις που εκφράζονται είναι προσωπικές 

Πηγή:     https://politis.com.cy/apopseis/864705/to-epaggelma-toy-mellontos