Ζούσε μια φορά και έναν καιρό στην Πάφο μια γριά που είχε ένα γιο που τον έλεγαν Φιλόκυπρο και τον φώναζαν Κυπρή. Ο Κυπρής είχε ένα φίλο που τον έλεγαν Ονούφριο και τον φώναζαν Νουφρή.
Ο Κυπρής είχε λεφτά και οι δυο τους κάναν πολλά ταξίδια. Κάθε τόσο ξεκινούσαν από το λιμάνι της Πάφου και πήγαιναν στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί διασκέδαζαν και ξεφάντωναν και όταν τους τέλειωναν τα λεφτά γυρνούσαν πίσω. H μάνα του Νουφρή αγαπούσε πολύ τον γιο της και όταν το είδε μαραζωμένο του είπε:
- Πάρε αυτό το κλειδί και άνοιξε το παλιόσπιτο στο βάθος της αυλής και εκεί θα βρεις ένα πουγκί. Κάθε φορά που το ανοίγεις θα σου δίνει εκατό λίρες…
Τρελάθηκε ο Κυπρής, πήγε να βρει τον Νουφρή και μπάρκαραν για την Κωνσταντινούπολη. Μόλις κατέβηκαν από το πλοίο κάθισαν να πιούν καφέ. Έφερε ο καφετζής τους καφέδες, άνοιξε το πουγκί ο Κυπρής και χύθηκαν εκατό λίρες πάνω στο τραπέζι.
- Δικά σου, λέει στον καφετζή
Ο καφετζής έτριψε τα μάτια του, όλη η Κωνσταντινούπολη, τα χαμάμ και τα μαγαζιά μιλούσαν για τους δυο ζάμπλουτους Κύπριους που πλήρωσαν εκατό λίρες για δυο καφέδες! Το νέο έφτασε στο παλάτι, ο βασιλιάς έστειλε τον βεζίρη να τους καλέσει στο παλάτι να δειπνήσουν και να κοιμηθούν και είπε στην κόρη του να κλέψει το πουγκί του Κυπρή. Έτσι και έγινε. Ξύπνησαν το επόμενο πρωί ζαλισμένοι. Πήγαν να πιούν καφέ, αλλά άφαντο το πουγκί. Τους δάνεισε ο καφετζής λεφτά, πήραν ένα καράβι, ξεμπάρκαραν στην Αμμόχωστο και πήγαν με τα μουλάρια στην Πάφο. Στεναχωρήθηκε η μάνα του Κυπρή που τον είδε έτσι χάλι και του είπε:
- Πάρε αυτό το κλειδί και άνοιξε το παλιόσπιτο στο βάθος της αυλής και εκεί θα βρεις ένα σκουφί. Όταν το φορέσεις γίνεσαι άφαντος.
Επέστρεψε ο Κυπρής και ο Νουφρής στην Κωνσταντινούπολη. Με το σκουφί θα γινόταν άφαντος και θα έπαιρνε πίσω το πουγκί. Πήγε λοιπόν ο Κυπρής στο δωμάτιο της βασιλοπούλας και τράβηξε το πουγκί που είχε στον κόρφο της, ξύπνησε τρομαγμένη η βασιλοπούλα, έβαλε τις φωνές, ο Κυπρής δεν τα κατάφερε να πάρει το πουγκί, αλλά δεν τα έβαλε κάτω. Το επόμενο βράδυ ξαναπήγε στο δωμάτιο της με το σκουφί στο κεφάλι, αλλά αποφάσισε να της φανερωθεί. Ουρλιάζει η βασιλοπούλα, τον αρπάζουν οι δούλοι του δίνουν ένα γερό ξύλο και τον πετάνε κάτω από τη γέφυρα του Βοσπόρου. Πήγαν πάλι στον καφετζή, τους δάνεισε λεφτά και επέστρεψαν στην Πάφο. Τα είπαν στη μάνα του και αυτή είπε:
- Πάρε αυτό το κλειδί και άνοιξε το παλιόσπιτο στο βάθος της αυλής και εκεί θα βρεις ένα σπασμένο σπαθί.
Ξαναμπαρκάρουν για την Κωνσταντινούπολη να πάρουν πίσω το πουγκί και το σκουφί. Έστειλαν μήνυμα στο βασιλιά πως ήρθαν με στρατό να πολεμήσουν. Πλησιάζουν οι δυο Κύπριοι το παλάτι, ο βασιλιάς τους βλέπει και έσκασε στα γέλια. Όταν πλησίασαν ο Κυπρής τράβηξε το σπαθί του από τη θήκη και ξαφνικά γέμισε ο τόπος στρατό. Όρμησαν οι στρατιώτες πάνω στο ασκέρι του βασιλιά και τους έκαναν με τα κρεμμυδάκια. Ο βασιλιάς φοβήθηκε πολύ, μήνυσε του Κυπρή να πάει στο παλάτι για να διαπραγματευτούν. Αντί για συνομιλίες του πρότεινε να γίνει γαμπρός του. Οι γάμοι και τα ξεφαντώματα έγιναν το ίδιο βράδυ. Η βασιλοπούλα άφησε τον Κυπρή να κοιμηθεί, τράβηξε το σπαθί του και αμέσως στάθηκαν μπροστά της τρία παλληκάρια.
– Στις διαταγές σου αφέντισσα, είπαν
– Θα πάρετε αυτό τον άνθρωπο και θα τον πάτε μακριά, πέρα από τη θάλασσα, τους είπε.
Σήκωσαν τον Κυπρή κοιμισμένο και τον έριξαν στη θάλασσα. Ξύπνησε κάτω από μια συκιά με μαύρα σύκα. Κόβει ένα σύκο, το τρώει νιώθει να μικραίνει, το σώμα του έβαλε προεξοχές και ουρά, είχε μεγάλα μάτια που στριφογύριζαν και άλλαζε χρώμα. Είχε γίνει ένας χαμαιλέοντας. Τρελάθηκε κοίταξε γύρω του, μια άλλη συκιά είχε άσπρα σύκα. Έφαγε και από αυτά και ξανάγινε άνθρωπος. Μάζεψε σύκα και από τις δύο συκιές, είδε ένα καράβι στον ορίζοντα, του έγνεψε να σταματήσει, και τον πήραν μαζί με τα σύκα του στην Κωνσταντινούπολη. Πήγε στο παλάτι, πρόσφερε στον βασιλιά και τη βασιλοπούλα από ένα μαύρο σύκο και έγιναν χαμαιλέοντες. Βγήκαν οι τελάληδες στο παζάρι και είπαν ότι ο βασιλιάς και η κόρη του έπαθαν μεγάλο κακό και όποιος βρεθεί να τους γιατρέψει θα πάρει τη βασιλεία.
Πήγε λοιπόν ο Κυπρής στο παλάτι.
- Μπορώ να σας γιατρέψω τους είπε, αλλά πρώτα πρέπει να μου δώσετε το πουγκί, το σκουφί και το σπαθί μου.
Τι να κάνουν αυτοί, στο χάλι που βρέθηκαν του επέστρεψαν τα πράγματά του και τότε ο Κυπρής του έδωσε από ένα άσπρο σύκο και από χαμαιλέοντες έγιναν και πάλι άνθρωποι. Θαμπώθηκε η βασιλοπούλα, τον πήρε στα αλήθεια αυτή τη φορά για άντρα της και γύρισαν στην Κύπρο και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα, νομίσαμε!
Ανήμερα των Αμερικανικών εκλογών μόνο παραμύθια μπορώ να σκέφτομαι και να εύχομαι στον Χαμπή να ζήσει χίλια χρόνια. Τα συμπεράσματα του παραμυθιού δικά σας για το τι μπορεί να κάνει ένας έξυπνος Παφίτης!
*Νίκη Μαραγκού (1994) Τα παραμύθια της Κύπρου. Εκδόσεις Κοχλίας, Λευκωσία.
Ελεύθερα, 10.11.2024
Πηγή: https://www.blogger.com/blog/post/edit/6733540937843853870/669130256732975187
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου