Δύο μήνες μετά την κατάρρευση της συμφωνίας με την Kition και το φιάσκο της επένδυσης σε λιμάνι και μαρίνα δεν είναι λίγοι στη Λάρνακα που βλέπουν με ανακούφιση τις εξελίξεις. Τώρα που τέλειωσαν οι τοπικές εκλογές και κατακάθισε η σκόνη δόθηκε η ευκαιρία στις ψύχραιμες και λογικές φωνές να επικρατήσουν. Πλέον οι φορείς της πόλης ζητούν μικρότερα και πιο βιώσιμα έργα από το κράτος, με την αρχή να γίνεται με τη μαρίνα που χρήζει αναβάθμισης.
Κάπως έτσι από το… €1.2 δισ. και τις χιλιάδες οικιστικές μονάδες που θα δημιουργούσαν ένα «τείχος» από τις Φοινικούδες μέχρι το λιμάνι, φτάσαμε στα περίπου €30-€40 εκατ. Τόσο κοστολογούνται από την ad hoc επιτροπή, που δημιούργησαν οι φορείς της Λάρνακας, τα έργα που πρέπει να γίνουν σε πρώτη φάση, προκειμένου ν’ αλλάξει η εικόνα της μαρίνας.
Τα έργα ζητείται όπως τα πραγματοποιήσει η Κυβέρνηση βασιζόμενη στα σχέδια της Kition Ocean Holdings, που πιστεύεται πως με βάση τη συμφωνία περιέρχονται και αυτά στην κατοχή του κράτους. Μεταξύ άλλων ζητείται η κατασκευή yacht club κόστους €12 εκατ. στο οποίο υπάρχουν πρόνοιες για εστιατόρια, καταστήματα και στέγαση κρατικών υπηρεσιών, εκσυγχρονισμός των υποδομών ελλιμενισμού που κοστολογήθηκε περίπου στα €10 εκατ., τοπιοτέχνηση, καθώς και βελτίωση του υφιστάμενου χώρου στάθμευσης. Σ’ ό,τι αφορά στο λιμάνι προκρίνεται η πρόταση της Αρχής Λιμένων ως προς τη διαχείριση και ανάπτυξη και η επιθυμία είναι η μεταφορά των ρυπογόνων φορτίων στο λιμάνι Βασιλικού.
Τον τελικό λόγο βέβαια έχει η Κυβέρνηση, που οφείλει, ωστόσο, ν’ ακούσει τα θέλω μιας πόλης που κατάλαβε, έστω και την υστάτη, πως ο χαρακτήρας της και οι πραγματικές της ανάγκες, δεν πρέπει να θυσιαστούν στο βωμό της ανεξέλεγκτης ανάπτυξης και του κέρδους των λίγων, όπως έγινε σε άλλες περιοχές. Πλέον αυξάνονται ολοένα και περισσότερο αυτοί που παραδέχονται πως το έργο του €1.2 δισ. δεν σχεδιάστηκε με βάση τις πραγματικές ανάγκες της Λάρνακας, αλλά είχε σχέση με το πρόγραμμα πολιτογραφήσεων που ήταν τότε σε ισχύ. Αυτό που εκτιμάται πως προσέλκυσε το ενδιαφέρον των επενδυτών για το έργο, για να είμαστε πιο ξεκάθαροι, δεν ήταν η αξιοποίηση του λιμανιού και της μαρίνας και η δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας όπως διαφημιζόταν, αλλά οι εκατοντάδες οικιστικές μονάδες που θα πωλούνταν σε άλλους «επενδυτές», που ήθελαν ευρωπαϊκό διαβατήριο. Το πιθανότερο, δηλαδή, θα δημιουργείτο και στη Λάρνακα μια νεκρή πολιτεία, όπως σε πολλούς πύργους της Λεμεσού. Το τι συνέβη θα το δει η Ελεγκτική Υπηρεσία, ακόμη όμως κι εάν δεν βρεθεί κάτι μεμπτό στη σύμβαση που έχει υπογραφεί, οφείλει να απασχολήσει σοβαρά ο σχεδιασμός και η αδειοδότηση έργων που καμία σχέση έχουν με τις ανάγκες των κατοίκων και τη βιώσιμη ανάπτυξη των πόλεων.
Το πάθημα από το λιμάνι-μαρίνα πρέπει, όμως, να γίνει μάθημα και για τις υπόλοιπες περιοχές της πόλης κάποιες εκ των οποίων την έχουν δει… Νέα Υόρκη, με τα ενοίκια να έχουν φτάσει στον Θεό και τα νεαρά ζευγάρια ν’ αναγκάζονται πλέον να επιλέγουν απομακρυσμένες περιοχές της επαρχίας. Αυτό δεν είναι βιώσιμη ανάπτυξη και σίγουρα δεν είναι αυτό που θέλουν οι κάτοικοι της πόλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου