Θυμάται κανένας πότε αποφασίστηκε να φέρουμε φυσικό αέριο για την ηλεκτροπαραγωγή της ΑΗΚ, ώστε να ξεφουσκώσουν λίγο οι λογαριασμοί μας του ηλεκτρισμού και να απαλλαγούμε από τα πρόστιμα εκατομμυρίων που πληρώνουμε για τους ρύπους;
Πού να θυμάται; Δεν είναι δα και προχτεσινή απόφαση. Εγώ για να θυμηθώ έψαξα μια ωραία μελέτη του συνάδελφου μου Πανίκου Χαραλάμπους κι έπαθα πλάκα όταν είδα τις ημερομηνίες. Όχι ότι είχα καμιά αμφιβολία για την ανικανότητα όσων έχουν ευθύνες να προωθούν σοβαρά ζητήματα, αλλά τόσο πολύ δεν το περίμενα. Μάλλον, πρέπει να το πάρουμε απόφαση: Δεν μπορούμε. Δεν μας περνά.
Στις 8 Οκτωβρίου 2001, λοιπόν, η κυβέρνηση Γλαύκου Κληρίδη ανακοίνωσε ότι αποφασίστηκε η προμήθεια φυσικού αερίου για σκοπούς ηλεκτροπαραγωγής. Ο υπουργός Εμπορίου Νίκος Ρολάνδης (αείμνηστοι και οι δύο από πολλά χρόνια πια), δήλωνε μετά από σχετική σύσκεψη ότι «το θέμα της προμήθειας φυσικού αερίου στην Κύπρο άρχισε να μπαίνει σε τροχιά πραγμάτωσης» και ότι «ο βασικός πελάτης σε πρώτο στάδιο θα είναι η Αρχή Ηλεκτρισμού, η οποία ετοιμάζεται ήδη για τη λειτουργία της τέταρτης μονάδας της με φυσικό αέριο». Είχε και ημερομηνίες: «Τοποθετούμε αυτή τη λειτουργία περί το έτος 2006».
Φέτος τον Οκτώβριο θα κλείσουμε στρογγυλά 23 χρόνια από εκείνη την απόφαση και 18 από την ημερομηνία έναρξης λειτουργίας. Και τότε πιθανότατα θα ανακαλύψουμε ότι ακόμα ψάχνουμε τρόπο να ξεπεραστεί η περιπέτεια με τους Κινέζους που ξεκίνησαν το τερματικό όπου θα έρχεται το αέριο και έφυγαν με αέρα κοπανιστό στα χέρια μας.
Η απόφαση για το τερματικό ανακοινώθηκε, επίσης από τον Νίκο Ρολάνδη, τον Δεκέμβριο 2002, ο οποίος μετά από νέα σύσκεψη είπε ότι η τελεσίδικη απόφαση προνοούσε δημιουργία ενεργειακού κέντρου στο Βασιλικό και κατασκευή τερματικού παραλαβής, αποϋγροποίησης και αποθήκευσης φυσικού αερίου.
Τότε μάλιστα υπολογιζόταν ότι το κόστος του έργου θα ήταν 200 με 250 εκατομμύρια δολάρια. Δηλαδή, γύρω στα 185 με 230 εκατομμύρια ευρώ (σημερινές ισοτιμίες). Σήμερα το έργο υπολογίστηκε πάνω από €500 εκατομμύρια.
Όλα αυτά τα χρόνια που μεσολάβησαν οι αποφάσεις άλλαζαν όποτε άλλαζε η κυβέρνηση. Μετά τον Κληρίδη, η κυβέρνηση Τάσσου Παπαδόπουλου αποφάσισε να προχωρήσει την εισαγωγή φυσικού αερίου πρώτα με πλωτή μονάδα αποϋγροποίησης για να ξεκινούσε αμέσως, και μετά να μελετηθεί οριστική λύση με την ανέγερση χερσαίου τερματικού. Ούτε αυτό έγινε.
Μετά ήρθε η κυβέρνηση Δημήτρη Χριστόφια και ξεκίνησαν νέες μελέτες. Αλλά η προσοχή όλων πήγε και στο φυσικό αέριο της κυπριακής ΑΟΖ και τα κάναμε εντελώς σαλάτα. Μετά η κυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη, ξεκίνησε ξανά την επιθετική προσπάθεια για το τερματικό και έκανε ένα μεγάλο βήμα με την ανάθεση στην κινεζική κοινοπραξία την κατασκευή του στο Βασιλικό. Ο υπουργός Εμπορίου, Γιώργος Λακκοτρύπης, τοποθετούσε την εισαγωγή φυσικού αερίου για ηλεκτροπαραγωγή αρχικά το 2016.
Τα γράψαμε προχτές τα παρατράγουδα που οδήγησαν τώρα στην αποχώρηση των Κινέζων και στην αναζήτηση νέων λύσεων. Έχει Σχέδιο Β, λέει η παρούσα κυβέρνηση, όπως είχαν σχέδια και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι εμείς συνεχίζουμε να πληρώνουμε πανάκριβο ρεύμα το οποίο επιβαρύνεται και με €300 εκατομμύρια το χρόνο πρόστιμα ρύπων, διότι η ΑΗΚ συνεχίζει να παράγει ρεύμα με μαζούτ.
Η πλάκα είναι ότι η ΑΗΚ άκουσε τις ανοησίες τους (τι άλλο να έκανε;) και επένδυσε €450 εκατομμύρια σε μονάδες παραγωγής μεικτού κύκλου, ώστε να ήταν έτοιμη να χρησιμοποιήσει φυσικό αέριο ως καύσιμη ύλη από το 2008. Και τόσα χρόνια λειτουργεί αυτές τις μονάδες με ντίζελ. Όταν και εάν έρθει το φυσικό αέριο θα έχουν αχρηστευθεί και θα θέλει καινούργιες.
Δεν μας φτάνουν όλα αυτά, τώρα θέλουν να πληρώνουμε και προκαταβολικά πάνω στους λογαριασμούς της ΑΗΚ, για την ηλεκτρική διασύνδεση Κύπρου – Κρήτης. Άλλα σχέδια αυτά! Πάλι με την υπόσχεση πως όταν γίνει το έργο (εδώ μιλάμε πια για έργο δισεκατομμυρίων, όχι παίξε γέλασε) θα έχουμε εξοικονομήσεις στους λογαριασμούς μας. Να πληρώνουμε από τώρα ένα χαράτσι (μικρό, λένε!) για να αγοράσουμε ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα μας συμφέρει. Ε, είμαστε για κλάματα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου