Δυο από τα εγκυρότερα έντυπα της Αμερικής, το Time και The Economist, κυκλοφόρησαν -μετά το περίφημο ντιμπέιτ μεταξύ Μπάιντεν και Τραμπ- με εξώφυλλα που κάτω από άλλες συνθήκες θα επικρίνονταν για ηλικιακό ρατσισμό ή και για λίβελλο ακόμα.
Το Time με ένα κατακόκκινο εξώφυλλο δείχνει τον Μπάιντεν να βγαίνει από το φόντο και τίτλος μια μόνο λέξη: Panic (Πανικός). Ο Economist χρησιμοποίησε στο εξώφυλλο μια εικόνα της προεδρικής σφραγίδας των ΗΠΑ που επικολλήθηκε σε ένα βοήθημα κινητικότητας για ηλικιωμένους (το γνωστό Π). Τίτλος, No way to run a country (Δεν υπάρχει τρόπος να διοικήσεις μια χώρα) με τη λέξη “run” ως λογοπαίγνιο με διττή σημασία.
Στο σχετικό δε άρθρο στις εσωτερικές σελίδες, υπάρχουν χαρακτηρισμοί που πολύ απέχουν από τους κανόνες του savoir vivre και της πολιτικής ορθότητας, όπως «επιλογή μεταξύ του ανίκανου και του ανείπωτου», επικρίνοντας το στρατόπεδο Μπάιντεν για συγκάλυψη.
Τα δύο παραδείγματα δεν είναι τα μόνα και σαφώς κίνητρο τους δεν είναι η στήριξη του αντιπάλου. Τι συμβαίνει; Έχουν ξεφύγει οι δημοσιογράφοι; Προφανώς όχι. Κάποιες φορές το διακύβευμα είναι πολύ πιο σημαντικό από τα προσωπικά δεδομένα, το σεβασμό και την πολιτική ορθότητα. Όταν η πολιτική και οι πολιτικοί παραπαίουν, χρειάζεται ισχυρότερη δημοσιογραφία.
Κάτι που εντέχνως μας έχουν πείσει πως είναι κακό: «Είναι ρατσισμός να μιλάς για ηλικίες», «αποτελεί προσωπικό δεδομένο η κατάσταση της υγείας κάποιου», «δεν αποκαλύπτουμε τα προσωπικά μηνύματα που ανταλλάζει κάποιος με συνεργάτες του, είναι κουτσομπολιό», «δεν χαρακτηρίζουμε τις πράξεις κάποιου γελοίες»…
Στην Αμερική, τούτη την στιγμή δεν υπάρχουν τέτοιου είδους ταμπού σε αυτή την κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση. Κατά τη διάρκεια συνέντευξης του Μπάιντεν στο ABC News την Παρασκευή 5 Ιουλίου, ο ελληνικής καταγωγής παρουσιαστής Τζορτζ Στεφανόπουλος, ρώτησε τον Μπάιντεν αν είχε κάνει τεστ για γνωστικές ικανότητες. «Κανείς δεν είπε ότι έπρεπε να κάνω», απάντησε, ενώ όταν ρωτήθηκε ξανά είπε πως κάνει κάθε μέρα διευθύνοντας τον κόσμο. Κι όταν ο δημοσιογράφος επανήλθε, εκείνος απάντησε: «Το έχω ήδη κάνει».
Υπό άλλες συνθήκες, οι δημοσιογράφοι θα στήνονταν στο απόσπασμα για κιτρινισμό. Όχι όμως τώρα. Αντίθετα, οι ίδιοι κάνοντας την αυτοκριτική τους, θεωρούν πως έπρεπε να είχαν δράσει πιο γρήγορα και θα έπρεπε να είναι πιο σκληροί τόσο για την αλήθεια που αντιπροσωπεύουν, όσο και για τη χώρα αλλά και για τον ίδιο που διασύρεται και μεταμορφώνεται σταδιακά και δημόσια σε καρικατούρα.
Τα πράγματα λοιπόν, δεν είναι μαύρο- άσπρο. Οι κανόνες δεν είναι κακό να παραβιάζονται όταν είναι ο μόνος τρόπος να φανεί η αλήθεια που είναι το ζητούμενο.
Πηγή: https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1488328/otan-i-politiki-parapei/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου