Δεν είναι η πρώτη φορά που, στην πολιτική, γίνεται επίκληση της ποίησης για να ειπωθούν πολλά (και σκληρά) με λίγα λόγια. Κι αυτό δείχνει την αξία και τη δύναμη της ποίησης, που υπό άλλες συνθήκες ξεχνούμε, προτιμώντας εύπεπτες και ευκολονόητες ατάκες.
Προεκλογικά, όταν από τον Αντρέα Μαυρογιάννη ζητήθηκε να πει την άποψη του για τον ανθυποψήφιο του, επέλεξε να πει τον τίτλο του ποιήματος του Καβάφη «Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης», οι στίχοι του οποίου περιγράφουν ένα ηγεμόνα που παριστάνει κάτι που δεν είναι στα αλήθεια. Ο δε Αβέρωφ Νεοφύτου, ως πρόεδρος του ΔΗΣΥ, όταν «εισήγαγε» τον Λουκά Φουρλά στην πολιτική, τον καλωσόρισε με στίχους από το ποίημα του Καβάφη «Το πρώτο Σκαλί». «Εδώ που έφθασες λίγο δεν είναι. Αυτά που έκανες, μεγάλη δόξα. Στο σκαλί για να πατήσεις τούτο, πρέπει με το δικαίωμά σου πολίτης να’ σαι εις των ιδεών την πόλη». Και του πρόσφερε το σκαλί συμπεριλαμβάνοντας τον ως αριστίνδην υποψήφιο ευρωβουλευτή. Κι αυτός απάντησε, επίσης στο πνεύμα του Καβάφη, για το ταξίδι προς την Ιθάκη και το μεγάλο ναι.
Τώρα σειρά παίρνει ο Μανώλης Αναγνωστάκης και το ποίημα του «Δεν έφταιγε ο ίδιος» (το οποίο, παρεμπιπτόντως, έχει μελοποιηθεί από το Μίκη Θεοδωράκη και το τραγουδά ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου). «Δεν έφταιγεν ο ίδιος, τόσος ήτανε … Τάχα η θέλησή σου λίγη, τάχα ο πόνος σου μεγάλος, η ζημιά ήτανε στο ζύγι, πάντα φταίει κάποιος άλλος». Αυτά ως απάντηση στις δηλώσεις Αναστασιάδη για «κάθε πικραμένο». (Ο Αναστασιάδης μπορεί να επικαλεστεί κάνα στιχάκι της Άντζελα. Ίσως κάτι όπως «Τίποτα δεν έχω να σου πω/ούτε και που θέλω να σε ξαναδώ…»).
Η Αννίτα όμως, θέλει να διακόψει την ποιητική παρένθεση καλώντας τους δύο πρώην προέδρους του κόμματος της «να λένε λιγότερα ή και τίποτα που ανήκει στο παρελθόν» και «να αφήσουν πίσω τις πικρίες», αφήνοντας αιχμές για δημόσια ψυχοθεραπεία, προτάσσοντας το καλό της παράταξης και της Κύπρου. «Αν νοιαζόμαστε για τον ΔΗΣΥ, αν νοιαζόμαστε για την Κύπρο μας, να λέγονται λιγότερα ή ό,τι ανήκει στο παρελθόν να μένει εκεί», είπε.
Με άλλα λόγια, ας κρύψουμε κι αυτά κάτω από κάποιο χαλί ή να κρύψουμε να περάσουμε. Γενικά να κρύψουμε. Παρόλο που είναι πολύ βαρετά όλα αυτά, η ποίηση είναι ενδιαφέρουσα. Ο Μανώλης Αναγνωστάκης έχει γράψει κι ένα άλλο ποίημα. «Σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις» είναι ο τίτλος: Προδίδετε πάλι την Ποίηση, θα μου πεις /Τη χρησιμοποιείτε ως μέσον των σκοτεινών επιδιώξεών σας/ Το τι δεν πρόδωσες εσύ να μου πεις/Εσύ κι οι όμοιοί σου, χρόνια και χρόνια /Και μείνατε χωρίς μάτια για να βλέπετε, χωρίς αφτιά ν’ ακούτε, με σφραγισμένα στόματα και δε μιλάτε… /Σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις/Να μην τις παίρνει ο άνεμος.
Πηγή: https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1488737/ase-mas-annita-na-apolafsoume-piisi/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου