Τον τελευταίο μήνα έγινε έντονη συζήτηση γύρω από την απόφαση της κυβέρνησης όπως επιτρέψει σε ξένα πανεπιστήμια να ιδρύουν και να λειτουργούν παραρτήματά τους στην Κύπρο. Συζήτηση που επικεντρώθηκε κυρίως στα κριτήρια, στην αξιολόγηση, στις προϋποθέσεις καθώς και στο θεσμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτά τα ακαδημαϊκά ιδρύματα θα δραστηριοποιηθούν.
Κι ενώ η συζήτηση κινείται σε αυτούς τους άξονες –και καλά κάνει– οι οποίοι κυρίως αφορούν το ακαδημαϊκό κομμάτι του θέματος, αισθάνομαι ότι μας διαφεύγει (ή τουλάχιστον έτσι μοιάζει) μία άλλη, εξίσου σημαντική πτυχή αυτής της εξέλιξης. Η κοινωνική! Πρόκειται για την πτυχή που έχει να κάνει αποκλειστικά με την προσέλκυση αλλά και τη διαβίωση των φοιτητών. Γιατί, αν σκεφτούμε ότι στόχος, όπως μας λένε φυσικά αρμόδιοι και εμπλεκόμενοι, δεν είναι να λειτουργήσουμε επιπλέον πανεπιστήμια για να έχουν μέρισμα στην πίτα των Κύπριων φοιτητών, αλλά να προσελκύσουμε και ξένους ποιοτικούς φοιτητές, πρέπει να σκεφτούμε πολύ σοβαρά τι είναι αυτό που θα τους προσφέρουμε πέραν των ακαδημαϊκών γνώσεων και του κύρους των πτυχίων που θα λάβουν από βαρβάτα πανεπιστήμια που ακούγεται ότι θα μας έρθουν (μεταξύ των οποίων, το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Μετσόβιο Πολυτεχνείο).
Σε μια ακριβή χώρα όπως είναι η δική μας, χωρίς οργανωμένο δίκτυο δημόσιων μεταφορών, με συγκεκριμένες και περιορισμένες συγκοινωνίες και μέσα, με ενοίκια στα ύψη και χωρίς ιδιαίτερα αρκετές επιλογές για στέγαση, πώς θα έρθει ένας ξένος φοιτητής εάν δεν έχει πίσω του ένα πολύ καλό οικονομικό υπόβαθρο; Και γιατί να μας επιλέξει εμάς αφού πλέον σε όλο τον κόσμο υπάρχουν αμέτρητες επιλογές για σπουδές σε ποιοτικά πανεπιστήμια; Ακόμα και φθηνότερα δίδακτρα να έχουν κάποια από αυτά τα ιδρύματα, που προφανώς είναι κάτι το οποίο επί της παρούσης δεν γνωρίζουμε, με όλο το υπόλοιπο «πακέτο» σπουδών των τεσσάρων, πέντε και ίσως και περισσότερων χρόνων, το κόστος θα είναι πολύ μεγάλο.
Όλοι γινόμαστε μάρτυρες της ίδιας κατάστασης κάθε χρόνο: Πόσο πήγαν τα ενοίκια, πόσο δύσκολο είναι να βρουν στέγη οι φοιτητές, πόσο μακριά από το πανεπιστήμιο τους είναι μία σχετικά φθηνότερη σε ενοίκια περιοχή, πώς θα διακινούνται και χίλια δυο άλλα θέματα που προκύπτουν.
Το γεγονός ότι ο τομέας της Ανώτερης Εκπαίδευσης αναπτύσσεται και στη χώρα μας καθώς αλλάζουν τα δεδομένα και οι εποχές και ο κόσμος εξελίσσεται, είναι θετικό. Ταυτόχρονα, όμως, πρέπει να κτυπήσει κι ένα καμπανάκι για ουσιαστικές τομές, αποφάσεις και ενέργειες που στην πραγματικότητα θα μπορούν να στηρίξουν όλο αυτό το οικοδόμημα. Χρειαζόμαστε υποδομές, χρειαζόμαστε λύσεις σε προβλήματα στέγης και διακίνησης. Χρειαζόμαστε επένδυση σε αυτούς τους τομείς για να μπορεί να λειτουργήσει απρόσκοπτα και το ακαδημαϊκό κομμάτι του εγχειρήματος αυτού. Ας ελπίσουμε ότι η έλευση ξένων πανεπιστημίων στην Κύπρο «ασκήσει πιέσεις» μπας και γίνει τίποτα από τα πιο πάνω, έστω σε βάθος χρόνου.
Πηγή: https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1491674/gia-ipodomes-oute-logos/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου