Τη λένε Ζιζέλ κι είναι 72χρόνων. Δεν έχει το προφίλ δυναμικής φεμινίστριας που θα υποψιαζόσουν πως, σε οποιαδήποτε φάση της ζωής της, έδωσε μάχη για να εκθέσει τα δεινά που μπορεί να υποστεί μια γυναίκα. Κι όμως αυτό κάνει. Με ένα συγκλονιστικό τρόπο, σχεδόν σιωπηρό. Κοιτά τον φακό, πίσω από τα σκούρα γυαλιά της, κι η φωτογραφία της ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο για να διασταυρωθεί με το δικό μας βλέμμα. Κι είναι λες και βρίσκεται απέναντι μας κι αναγκαζόμαστε να χαμηλώσουμε το βλέμμα. Από σεβασμό, από συλλογική ντροπή, από πόνο για τα όσα πέρασε, από θαυμασμό…; Είναι κάτι απροσδιόριστο.
Η ιστορία αυτής της γυναίκας είναι αδιανόητη για κάθε υγιή στο μυαλό και στη ψυχή άνθρωπο. Παντρεμένη για 50 χρόνια με κάποιον τον οποίο χαρακτήριζε στοργικό και καλό τύπο, ανακάλυψε -από ένα σχεδόν τυχαίο συμβάν- πως ο άνθρωπος με τον οποίο μοιραζόταν τη ζωή της, έχοντας αποκτήσει τρία παιδιά και εφτά εγγόνια, τη νάρκωνε και καλούσε άντρες να τη βιάσουν. Τη βίαζε κι αυτός και κινηματογραφούσε τα πάντα, τα οποία αρχειοθετούσε. Ακόμα και την κόρη του την είχε ναρκώσει για να την φωτογραφίσει γυμνή.
Η υπόθεση ήρθε στο φως όταν ο σύζυγος, Ντομινίκ Πελικό, πιάστηκε σε πολυκατάστημα να φωτογραφίζει κάτω από φούστες γυναικών. Σε έρευνες που ακολούθησαν από την αστυνομία στους ηλεκτρονικούς του υπολογιστές βρέθηκε ένα πλούσιο αρχείο από την κακοποίηση της συζύγου του. Τόσο από τον ίδιο όσο και από δεκάδες άλλους άντρες, 50 εκ των οποίων έχουν ταυτοποιηθεί και κατηγορούνται σήμερα για τους βιασμούς αυτής της γυναίκας. «Ο βιασμός δεν είναι η σωστή λέξη, είναι βαρβαρότητα. Ο κόσμος μου κατέρρευσε, δεν το δείχνω αλλά είμαι ερείπιο», είπε στο δικαστήριο ζητώντας η ίδια να γίνει ανοικτά η δίκη. «Για να αλλάξει στρατόπεδο η ντροπή». Η ίδια δεν έχει πια τίποτα να χάσει. Ενώ οι βιαστές της, πολλοί παντρεμένοι, επαγγελματίες με ένα κοινωνικό στάτους, έχουν πολλά να χάσουν.
Η πρώτη της αντίδραση, όταν ήρθε αντιμέτωπη με την αλήθεια -σε ένα αστυνομικό τμήμα- ήταν να πάρει τον σκύλο της, να μπει στο αυτοκίνητό της και να εξαφανιστεί, να δώσει ένα τέλος… Το βράδυ της ίδιας μέρας τηλεφώνησε στην κόρη της. Την άκουσε να ουρλιάζει. «Η κραυγή της θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μου», είπε. Τώρα είναι δίπλα της, όπως και οι δύο γιοι της, απέναντι από τον γεννήτορα τους, καταδικασμένοι αλλά αποφασισμένοι να ζήσουν όλη την φρίκη. «Τα εγκλήματα πρέπει να βγαίνουν στο φως» δήλωσε η Ζιζέλ. «Θα αντέξω τη δίκη. Για μένα, το κακό έχει γίνει. Το κάνω στο όνομα όλων των γυναικών που ίσως ποτέ δεν θα αναγνωριστούν ως θύματα».
Πηγή: https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1505257/i-istoria-mias-ginekas/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου