Αχ και να πλεόναζε αντί άλλων, αυτό που λέμε «φιλότιμο» σ’ αυτό τον τόπο; Θα ήταν άλλου παπά ευαγγέλιο. Πολλά που μας απασχολούσαν σήμερα, ως μείζονα, θα ήταν προ πολλού λυμένα. Δυστυχώς, είναι κι αυτό, δηλαδή το «φιλότιμο» αφανισμένο και εξαφανισμένο… Έχει δραπετεύσει προ πολλού από τον δημόσιο και ιδιωτικό μας βίο. Αυτό που τελικά ξεχειλίζει είναι η παχυδερμία και όλα όσα συναφή βγαίνουν βουτηγμένα μέσα από τον τόσο παχύρευστο «ζωμό»… της διαφθοράς και της διαπλοκής.
Ανάμεσα στις αποφάσεις του Υπουργικού που ανακοινώθηκαν την περασμένη βδομάδα ήταν και η αναθεώρηση του νομοθετικού πλαισίου για την καταβολή σύνταξης σε κρατικούς αξιωματούχους μέσω δύο νομοθετημάτων που αφορούν: α) στην επέκταση της ηλικίας έναρξης της καταβολής σύνταξης για το σύνολο των αξιωματούχων, από το 60ο που ισχύει σήμερα στο 65ο και β) στην θεσμοθέτηση της δυνατότητας αποποίησης κρατικής σύνταξης από αξιωματούχο που λαμβάνει λειτούργημα, αξίωμα ή θέση.
Σε ό,τι αφορά στο πρώτο, θα λέγαμε επιτέλους, είναι θέμα στοιχειωδών κανόνων του δικαίου, αλλά και της αποκατάστασης μιας τάξης που τόσο βάναυσα διασαλεύεται εδώ και χρόνια και αφήνει τους πολίτες να αισθάνονται ότι υπάρχει η κατηγορία των κοινών θνητών και εκείνη της «ελίτ», των προνομιούχων. Το θέμα είναι να μην μείνουν και πάλι ανοικτά κάποια «παράθυρα», τα οποία διαλανθάνουν – τυχαία;- της προσοχής και ενώ φαντάζουν ως λεπτομέρειες σε μορφή απαρατήρητων υποσημειώσεων, μεταβάλλονται αίφνης σε «τρύπες», από τις οποίες εισχωρούν οι λογής επιτήδειοι και συμπεριφέρονται ως αρπακτικά…
Σε ό,τι αφορά το δεύτερο, τα πράγματα φαντάζουν ακόμα πιο θολά… Αν είναι δυνατό στην οποιαδήποτε θεσμοθέτηση, που επέχει μάλιστα και θέση βελτίωσης των πραγμάτων και αποκατάστασης μιας τάξης στην όλη αταξία που επικρατεί σήμερα και η οποία φαντάζει τόσο προκλητική, να παρεισφρέει τόσο έντονα το στοιχείο της καλής θέλησης, της καλής διάθεσης ή πιο ξεκάθαρα του φιλότιμου. Με άλλα λόγια το λεγόμενο πολυσυνταξιοδοτικό, που συνιστά την πιο μεγάλη στρέβλωση σ’ αυτό τον τόπο, υπό το μανδύα μάλιστα της αδιαπραγμάτευτης συνταξιοδοτικής κατοχύρωσης, λύνεται έτσι απλά. Μπορεί κάποιος ν’ αποποιηθεί την όποια σύνταξη. Και καθαρίσαμε…
Η πρόκληση είναι τόσο μεγάλη. Προκαλεί και άλλους πολλούς συνειρμούς. Αν υπήρχε πραγματικά φιλότιμο σ’ αυτό τον τόπο, όλη αυτή η κατρακύλα που βιώνει ο απλός πολίτης όλες αυτές τις δεκαετίες, θα ήταν σε ελεύθερη πτώση; Ακόμα πιο πέρα, πόσα ζητήματα από αυτά τα σοβαρά που είναι χαρτογραφημένα στην καθημερινότητά μας και όχι μόνο, δεν θα τα συζητούσαμε καν; Το φιλότιμο, το τόσο άγνωστο στη σύγχρονη πραγματικότητα, έχει τόσο βάθος… Πρόκειται για αρχαία ελληνική λέξη και μεταφράζεται σε «αγάπη για την τιμή», εμπερικλείοντας στο εύρος του ένα σύνθετο πλέγμα αρετών. Βρίσκεται στην κορυφογραμμή των ελληνικών αρετών. Το πιο δυνατό μάλιστα στοιχείο του «εκσυγχρονισμού», που ταλαιπωρείται κι αυτός ως έννοια τις τελευταίες μέρες, θα ήταν σίγουρα το φιλότιμο. Και πού να το βρεις;
Πηγή: https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1505825/ke-pou-na-vrethi-simera-to-filotimo/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου