Διάβαζα στο κατηγορητήριο κατά του πρώην υπουργού Μάριου Δημητριάδη ότι η τρίτη κατηγορία που αντιμετωπίζει είναι ότι «συμμετείχε ενεργά στη λήψη αποφάσεων του Υπουργικού Συμβουλίου, κατά τρόπο που υποδηλώνει δεκασμό». Τις λεπτομέρειες θα τις μάθουμε στη δίκη, αλλά μου φάνηκε πολύ παράξενο.
Ο υπουργός Μεταφορών συμμετείχε ενεργά στη λήψη αποφάσεων του Υπουργικού, αλλά οι αρμόδιοι υπουργοί για το Επενδυτικό Πρόγραμμα των χρυσών διαβατηρίων δεν συμμετείχαν ενεργά. Όπως οι υπουργοί Οικονομικών και Εσωτερικών. Ακόμα και οι υπουργοί Δικαιοσύνης. Ήταν κάτι σαν παρατηρητές.
Είναι όλοι απαλλαγμένοι από τις όποιες ποινικές ευθύνες, τους απάλλαξε με κεφαλαία γράμματα από το 2021 η Ερευνητική Επιτροπή υπό τον Μύρωνα Νικολάτο. Υπάρχουν, έλεγε στο πόρισμά της, Πράξεις του Υπουργικού Συμβουλίου καθ’ υπέρβαση του Νόμου «αλλά δεν επισύρουν ποινική ευθύνη» διότι δεν διαπιστώθηκε ότι έγιναν σκόπιμα και με σκοπό την καταδολίευση.
Τώρα, όμως, κατηγορείται ένας υπουργός εκείνου του Υπουργικού ότι συμμετείχε στο Υπουργικό «κατά τρόπο που υποδηλώνει δεκασμό». Ακόμα και αν καταδικαστεί ο Δημητριάδης, η βρωμιά αυτού του τεράστιου σκανδάλου θα συνεχίσει να σκεπάζει την κυπριακή Πολιτεία. Διότι, όλη η ουσία της, έγκειται στο γεγονός ότι όσοι είχαν ευθύνη να προστατεύσουν το δημόσιο συμφέρον δεν την ανέλαβαν ποτέ. Κι αυτοί δεν ήταν άλλοι από την πολιτική ηγεσία και την κρατική γραφειοκρατία.
Επί δεκατρία χρόνια, από το 2007 μέχρι το 2020, το Πρόγραμμα Πολιτογραφήσεων λειτουργούσε «με κενά και ελλείψεις, χωρίς επαρκές Νομοθετικό και σχεδόν καθόλου Κανονιστικό πλαίσιο», σύμφωνα με το πόρισμα. «Απουσίαζαν οι ασφαλιστικές δικλείδες, η ορθή νομική καθοδήγηση, αλλά και οι επαρκείς έλεγχοι». Το υπουργείο Εσωτερικών το 2015 και το 2016 «είχε στην κατοχή του γνωματεύσεις της Νομικής Υπηρεσίας, σύμφωνα με τις οποίες η κατ’ εξαίρεση πολιτογράφηση των μελών των οικογενειών των επενδυτών ήταν, ενδεχομένως, παράνομη», είχε επιστολές και συστάσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά τις αγνοούσε και συνέχιζε την ίδια πρακτική μέχρι το 2020.
Τα είχε πει πολύ παραστατικά στην κατάθεσή του στην Ερευνητική ο αείμνηστος Σωκράτης Χάσικος. «Εκείνο που εμέτραν τότε για εμάς για να περάσει (σ.σ. για να εγκριθεί η πολιτογράφηση) ήταν η κατάθεση του αγοραπωλητηρίου εγγράφου σε ό,τι αφορά τα οικονομικά που έκαμε το υπουργείο Οικονομικών, τον έλεγχο κ.τ.λ., είναι εντάξει; Τικ-τικ τζιαι επέρναν, αυτή ήταν η ιστορία…». Τικ, τικ και έπαιρνε ο άλλος ευρωπαϊκό διαβατήριο. Αποκάλυψε μάλιστα ότι η κυβέρνηση χαλάρωνε τα κριτήρια διότι πίεζαν διάφοροι ενδιαφερόμενοι. Ήταν «τότε με μανία που οι διάφοροι, για δικά τους συμφέροντα, έφερναν αιτητές, είτε ήταν developers, είτε ήταν δικηγόροι, είτε ήταν λογιστές, ήταν ένας πόλεμος, και σας το διαβεβαιώ ότι ήταν πάρα πολύ επικίνδυνο για τον υπουργό τότε να έχει να κάνει με αυτούς τους ανθρώπους».
Δηλαδή, οι developers, οι δικηγόροι, οι λογιστές ήταν τίποτε μαφιόζοι, εκβιαστές, νονοί της νύχτας; Ακόμα κι αν ήταν, ποιος είχε ευθύνη να προστατεύσει από αυτούς το κυπριακό κράτος; Πώς το προστάτευσαν αφού άκουγαν αυτούς τους τρομοκράτες και χαλάρωναν ξανά και ξανά τα κριτήρια. Η πρώτη χαλάρωση έγινε το 2013, αμέσως μετά το κούρεμα. Τον Μάιο του 2013 έγινε άλλη χαλάρωση. Τον Μάρτιο του 2014, νέα χαλάρωση. Τον Σεπτέμβριο του 2016, νέα χαλάρωση…
Ήταν πολύ ευχαριστημένοι οι μεσάζοντες με τις χαλαρώσεις. Αλλά η Ευρώπη, δεν ήταν καθόλου. Έστελνε συνεχώς τις διαμαρτυρίες της κι εμείς της λέγαμε, αφήστε μας να βγούμε από το μνημόνιο και θα τα κάνουμε όλα όπως θέλετε, και όταν τελείωσε το μνημόνιο λέγαμε στην Ευρώπη αφήστε μας ακόμα λίγο και θα λύσουμε το Κυπριακό τώρα! Ναι, κι αυτό από την κατάθεση του Σωκράτη Χάσικου. «Ήταν άλλη μια παράκληση που έκαμε ο υπουργός Εσωτερικών τότε προς την Επιτροπή. Θα το λύσουμε, είμαστε πολύ κοντά να το λύσουμε…».
Είναι απίστευτα όσα έγιναν. Αλλά το πιο απίστευτο είναι πως όταν αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο, η λεηλασία ενός ευρωπαϊκού προγράμματος και γίναμε ρεζίλι διεθνώς, καμία πολιτική ευθύνη δεν αποδόθηκε και δεν αναλήφθηκε. Γι΄ αυτό λέω πως θα συνεχίσει να μας κατατρέχει το σκάνδαλο όποιος κι αν καταδικαστεί από αυτούς που βρήκαν πρόσφορο έδαφος να κάνουν τις κομπίνες τους. Γιατί την κύρια ευθύνη σε ένα ευνομούμενο κράτος την έχουν εκείνοι που δημιουργούν το πρόσφορο έδαφος. Ο Πρόεδρος, οι υπουργοί, οι κρατικοί αξιωματούχοι. Οι οποίοι, όμως, βγήκαν όλοι αθώες περιστερές από αυτή την περιπέτεια.
Υ.Γ. Το πιο ωραίο ανέκδοτο σε αυτό το κεφάλαιο το είπε ο ίδιος ο Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης. Το ξαναγράφω να έχουμε να γελάμε. Όταν κατέθετε στην Ερευνητική ρωτήθηκε: «Ο γαμπρός σας είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της μαρίνας. Το γνωρίζετε;». Απάντησε: «Δεν το γνώριζα». Μιλάμε για τη μαρίνα Αγίας Νάπας, έργο €220 εκατομμυρίων, το οποίο για να γίνει ανακατεύτηκε ο ίδιος ο Πρόεδρος και η επένδυση ανακοινώθηκε μετά από συνάντηση που είχε με τον Αιγύπτιο επενδυτή, το 2015. Σε αυτή τη δουλειά ο σύζυγος της θυγατέρας του, ήταν διευθυντής/μέλος του δ.σ. της εταιρείας, αλλά ο Πρόεδρος δεν το γνώριζε. Τα υπόλοιπα τι τα ψάχνουμε; Για να κοροϊδεύουμε ο ένας τον άλλο και να επιδεινώνεται η θλίψη που μας προκαλούν οι άρχοντες του τόπου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου