Η προσοχή της κοινής γνώμης εστιάζεται στην υπόθεση ποινικής δίωξης του πρώην υπουργού Μεταφορών της κυβέρνησης Αναστασιάδη στην πρώτη πενταετία, σε σχέση με το πολύκροτο σκάνδαλο των χρυσών διαβατηρίων. Δικαίως. Διότι πρόκειται για μια υπόθεση η οποία έχει διασύρει διεθνώς την Κύπρο ανά την υφήλιο. Πρόκειται για την πρώτη υπόθεση γύρω από το εν λόγω σκάνδαλο, στην οποία κατηγορούμενος είναι πρώην πολιτικό πρόσωπο. Υπάρχει, όμως, μια πτυχή, άκρως προκλητική, η οποία ουδόλως πρέπει να περάσει απαρατήρητη. Αφορά τους δύο επικεφαλής της Νομικής Υπηρεσίας.
Ποιοι είναι, ποια προϋπηρεσία είχαν και τι τους συνδέει με τον Μάριο Δημητριάδη; Ο τελευταίος υπηρέτησε ως υπουργός Μεταφορών στην πρώτη κυβέρνηση Αναστασιάδη την περίοδο 2014-2018. Ο Γιώργος Σαββίδης υπηρέτησε ως υπουργός Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως στην δεύτερη κυβέρνηση Αναστασιάδη την περίοδο 2019-2020. Ο Σάββας Αγγελίδης υπηρέτησε υπουργός Άμυνας, επίσης στη δεύτερη κυβέρνηση Αναστασιάδη την περίοδο 2018-2020.
Τι συνεπάγεται από τα προαναφερθέντα; Και οι τρεις θήτευσαν στην κυβέρνηση Αναστασιάδη, η οποία χειρίστηκε το περιβόητο αμαρτωλό πρόγραμμα πολιτογραφήσεων. Και οι τρεις συμμετείχαν στη λήψη αποφάσεων για πολλές πολιτογραφήσεις, οι οποίες στη συνέχεια απεδείχθη ότι ήσαν παράνομες, όπως με κραυγαλέο τρόπο καταγράφεται στο πόρισμα της επιτροπής Νικολάτου. Μάλιστα, οι δύο από τους τρεις αναφέρονται ονομαστικά στο πόρισμα, ότι βαρύνονται με επιπρόσθετη ευθύνη, επειδή συμμετείχαν στη λήψη αποφάσεων για χρυσά διαβατήρια, στα οποία είχαν έμμεσο συμφέρον γραφεία ή άτομα τα οποία σχετίζονται μαζί τους.
Υπενθυμίζουμε τι ακριβώς αναφερόταν στο συγκεκριμένο πόρισμα. Αφορούσε το ασυμβίβαστο Προέδρου και υπουργών στη λήψη αποφάσεων οι οποίες σχετίζονταν με οικογενειακές ή άλλες συνδεδεμένες μαζί τους επιχειρήσεις. Τονιζόταν εμφαντικά, ότι το Υπουργικό Συμβούλιο δεν τήρησε τον Κώδικα Δεοντολογίας, βάσει του οποίου όφειλαν να δηλώνουν άμεσο ή έμμεσο συμφέρον τους με υποθέσεις στις οποίες καλούντο να λάβουν απόφαση. Ειδικά αναφορά γίνεται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, υπό την προεδρία του οποίου εγκρίθηκαν 50 πολιτογραφήσεις επενδυτών, τις οποίες προωθούσε το δικηγορικό γραφείο το οποίο ανήκει κατά 50% στις θυγατέρες του.
Ειδικές αναφορές γίνονται και σε δύο υπουργούς, ο ένας, μάλιστα, με άκρως βαρύνουσα σημασία. Η μια αφορά τον τέως υπουργό Μεταφορών Μάριο Δημητριάδη. Συμμετείχε σε συνεδριάσεις στις οποίες εγκρίθηκαν 137 πολιτογραφήσεις επενδυτών οι οποίες προωθούντο από δικηγορικό γραφείο το οποίο σχετίζεται μαζί του. Η δεύτερη αφορά τον τέως υπουργό Άμυνας και νυν Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα, Σάββα Αγγελίδη, ο οποίος συμμετείχε σε συνεδριάσεις στις οποίες εγκρίθηκαν τρεις πολιτογραφήσεις, που προωθούνταν από γραφείο στο οποίο εργάζεται συνδεδεμένο μαζί του άτομο.
Για τον τότε υπουργό και νυν γενικό εισαγγελέα Γιώργο Σαββίδη δεν γίνεται ανάλογη αναφορά στο πόρισμα. Πλην, όμως, από την στιγμή κατά την οποία ήταν μέλος της κυβέρνησης, η οποία έλαβε χιλιάδες παράνομες αποφάσεις για παραχώρηση παράνομων διαβατηρίων σε αλλοδαπούς, δεν μπορεί να αποποιηθεί της ευθύνης.
Ποια είναι, λοιπόν, η ουσία; Ότι δύο υπουργοί της αμαρτωλής κυβέρνησης Αναστασιάδη, η οποία διαχειρίστηκε το κραυγαλέο σκάνδαλο, είναι αυτοί οι οποίοι σήμερα διώκουν ποινικά έναν άλλο υπουργό της κυβέρνησης Αναστασιάδη, ο οποίος επίσης συμμετείχε στη λήψη αποφάσεων για παραχώρηση παράνομων διαβατηρίων.
Οι τρεις πρώην υπουργοί δεν θήτευσαν ταυτόχρονα στην ίδια κυβέρνηση. Και οι τρεις, όμως, προσυπέγραφαν αποφάσεις για αριθμό παράνομων διαβατηρίων. Πόσο προκλητικό και ασυμβίβαστο είναι αυτό το οποίο πράττει το δίδυμο Σαββίδη-Αγγελίδη;
Και οι τρεις φέρουν μέρος της ευθύνης για τον διασυρμό της πατρίδας μας. Μόνον ο ένας, όμως, κατηγορείται. Μάλιστα, από τους άλλους δύο! Βεβαίως, κάποιος δύναται να αντιτάξει ότι ειδοποιό διαφορά αποτελεί το γεγονός ότι ο Δημητριάδης κατηγορείται ότι υπέπεσε σε ποινικά αδικήματα ενώ οι άλλοι δύο όχι. Η ξεκάθαρη ευθύνη τους, όμως, για τη συμμετοχή τους στο εν λόγω σκάνδαλο είναι αδιαμφισβήτητη και επιβεβαιώνεται από το πόρισμα Νικολάτου.
Ειδικά ο Αγγελίδης αναφέρεται στο πόρισμα ως φέρων την ίδια πολιτική ευθύνη, όπως προαναφέρθηκε ανωτέρω. Αυτή η πολιτική ευθύνη είναι που οδήγησε στο διεθνή διασυρμό. «Αδίκημα» κατά παρασάγγας βαρύτερο του ποινικού. Ο ένας, όμως, παραμένει άθικτος. Και προχωρά στη δίωξη του άλλου.
Προς άρση ενδεχόμενης παρεξήγησης, διευκρινίζουμε ότι στόχος του άρθρου δεν είναι να αθωώσει ή να ελαφρύνει τη βαρύτητα των όποιων ευθυνών του Μάριου Δημητριάδη. Άλλωστε, θα επαναλάβουμε αυτό το οποίο του υποδείξαμε προ ημερών. Αν επιμένει στην αθωότητά του, ας υποδείξει ποιοι είναι οι πραγματικοί ένοχοι, όπως έχει αναφέρει σε σχετική δήλωσή του. Είτε εννοεί τον Αναστασιάδη είτε άλλους. Διαφορετικά ας σιγήσει. Διότι απλούστατα και η συγκάλυψη ενόχων σε υποθέσεις διασυρμού της πατρίδας, ισοδυναμεί με συνενοχή.
Εκείνο το οποίο οφείλουμε να επισημάνουμε είναι το προκλητικό ασυμβίβαστο των δύο Εισαγγελέων. Μέλη της αμαρτωλής κυβέρνησης, να εμμένουν να είναι επικεφαλής του καθ’ ύλην αρμόδιου θεσμού το οποίο πρέπει να διώξει όσους ενέχονται στο σκάνδαλο της κυβέρνησης της οποίας ήσαν μέλη. Από ηθικής άποψης, είναι πλήρως εκτεθειμένοι και αγγίζουν τα όρια της ανάρμοστης συμπεριφοράς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου